ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਤੀਜੀ ਪੋਥੀ.pdf/70

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

( ੬੭ )

ਸਬਨਾਂ ਕੋਲੋਂ ਅਚਰਜ ਇਹ ਗੱਲ ਹੈ, ਕਿ ਉਹ ਡੱਡੂ ਦੀ
ਰਤ ਵਿਖੇ ਨਹੀਂ ਜੰਮਦਾ, ਆਂਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਮੱਛੀ ਦੇ ਰੂਪ ਨਿੱਕਲ
 ਹੈ। ਡੱਡ ਆਂਡੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਕੂਲੀ ਕੂਲੀ ਲੇਸਦਾਰ
ਨਿਰਮਲ ਵਸਤੁ ਨਾਲ ਲਿਬੜੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਤਹ
ਖੇ ਕਿਤੇ ਰੱਖਕੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਥੋੜਿਆਂ ਦਿਨਾਂ ਮਗਰੋਂ
ਚੇ ਨਿੱਕਲ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਨਾਂ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨਹੀਂ
ਦੀਆਂ । ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਸਿਰ, ਪਤਲੀ ਜੇਹੀ ਪੂਛ ਪਰਤੀਤ
ਦੀ ਹੈ, ਗਲਫੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਹ ਲੈਂਦੇ ਹਨ,
ਤਦ ਤਕ ਇਨਾਂ ਦੀ ਇਹ ਸੂਰਤ ਰੰਹਦੀ ਹੈ, ਜਲ ਵਿੱਚੋਂ ਨਹੀਂ
ਨਿਕਲਦੇ, ਇਸ ਸੂਰਤ ਦੇ ਜਨੌਰ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਦੇ ਹਰ ਤਾਲ
ਵੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਾਣੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਪੁਰ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ
ਇਗਾ, ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਾਲੇ
ਰੰਗ ਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਦਮਕ ਦਿਖਲਾ ਦਿਖਲਾਕੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵੱਲ
ਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਡੱਡੂਆਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ੜਿਆਂ ਹੀ ਦਿਨਾਂ ਮਗਰੋਂ ਉਨਾਂ ਦੀ ਨੁਹਾਰ ਵੱਟਣ ਲੱਗਦੀ
ਪਹਲਾਂ ਤਾਂ ਉਨਾਂ ਦਾ ਧੜ ਮੋਟਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਫੇਰ ਹੌਲੀ
‘ਲੀ ਪਿਛਲੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਹੱਥ
ਮ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਹਲੋ ਪਹਲ ਓਹ ਅਜੇਹੇ