ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਵਾਸਾਂ ਰਜ ਕੇ, ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਸੋ ਸਾਰੇ। ਮੱਥਾ ਵੱਟ ਕੇ ਬੋਲੀ “ਉਂ ਹੈ, ਲੜਨ ਇਸ ਦੀ ਉੱਕੀ “ਬਰੀ ਜੋ ਸੀ ਉਸ ਚਰਾਈ, ਉਹ ਹੈ ਕਲ ਦੀ ਮੁੱਕੀ ਮੈਂ ਚਾਂਦੀ ਹਾਂ, ਇਕ ਦਿਨ ਉਸਨੂੰ ਜੇ ਛੁੱਟੀ ਮਿਲ ਜਾਵ ਬੇਰੀ ਹੋਰ ਚੁਰਾ ਇਕ ਤਿਓ, ਘਰ ਸਾਡੇ ਦੇ ਆਵੇ ਜੇਲਰ ਰੋਯਾ “ਬਬਰਾ` ਹfਸਿਆ “ਵਾਹਵਾ ਤੇਰਾ ਹੋਣਾ “ਕਿਸੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਰੋਂਦਾ ਕਈ, ਸਭ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਰੋਣਾ ।'
ਖ਼ੁਦਗ਼ਰਜ਼ਾਂ ਦੀ ਫੁਲਾਹੁਣੀ
ਕਾਂ, ਗਿੱਦੜ, ਬਘਿਆੜ, ਉਲ, ਸਨ ਸ਼ੇਰ ਪਾਸ ਦਰਬਾਰੀ ਮਾਰ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਖਾਵਣ ਚਾਰੇ, ਮੌਜ ਲਗੀ ਈ ਭਾਰੀ ਬੇਰ ਪਿਆ ਬੀਮਾਰ, ਚੌਹਾਂ ਨੂੰ ਫਾਕੇ ਆਉਣ ਲੱਗ ਕਾਂ, ਗਿੱਦੜ, ਬਘਿਆੜ ਪਾਲਸੀ ਮਿਥ ਕੇ ਹੋਏ ਅੱਗੇ ਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ “ਸਾਮੀ, ਟੁਕੜੇ ਮਰੇ ਕਰਾਵੇ, ‘ਖ ਆਪ ਦਾ ਦੇਖ ਨ ਸੱਕਾਂ, ਮਾਸ ਮਿਰਾ ਲੈ ਖਾਵੋ ! ਪਾਸੇ ਗਿੱਦੜ ਕੁਯਾ ‘ਹਟ ਤੂੰ, ਮਾਸ ਤਿਰਾ ਹੈ ਗੰਦਾ ‘ਮੀ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ, ਮਾਸ ਦਿਆਂ ਦੇ ਸੰਦਾ” ਗੱਲ ਟੱਕ ਕੇ ਬfਘਆੜ ਬਲਿਆ, ਦੋਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਨਕਾਰੇ, “ਅਪਨੇ ਮਾਲਕ ਕਿਰਪਾਲ ਤੋਂ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂਗਾ ਵਾਰੇ, ਹੈ ਸਾਮੀ! ਮੇਰਾ ਸਿਰ ' ਵਢੇ, ਗੋਸ਼ਤ ਛਕੇ ਛਕਾਓ, “ਸਫਲ ਕਰਾਓ ਜੀਵਨ “ਮੇਰਾ, 'ਅਪਨਾ ਵਰਤ ਹਟਾਓ ! ਰੀਸੋ ਰੀਸੀ ਉਣ ਵਿਚਾਰਾ ਕੀ ਚਾ ਅੱਗੇ ਹੋਯਾ ਓਹ ਕੀ ਜਾਣੇ, ਤਿੰਨੇ ਸਾਥੀ ‘ਦੇਸਣ ਮੈਨੂੰ ਟੋਯਾ ਕਹਿਣ ਲਗਾ ਕੇ ਮਾਲਿਕ, ਹਾਜ਼ਿਰ ਸਿਰ ਸਰੀਰ ਹੈ ਮੇਰਾ ’ ਤਿੰਨੇ ਸਾਥੀ ਬਲ ਉਠੇ ਝਟ “ਧੰਨ ' ਜਨਮ ਹੈ ਤੇਰਾ, “ਸ਼ਾਵਾ, ਓ ਨੇਕੀ ਦੇ ਪੁਤਲੇ, ਵਾਹ ਤੇਰੀ ਕੁਰਬਾਨੀ, “ਵਫ਼ਾਦਾਰ 'ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਹੈਂ ਸੂਰਾ ਲਾਸਾਨੀ’
- ੭੪ -
