ਪੰਨਾ:ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਆਂ.pdf/104

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਸੱਚੇ ਦਿਲੋਂ ਕਰਨ ਹਮਦਰਦੀ ਰੋ ਰੋ ਕਰਨ ਕਾਰਾਂ ‘ਕਤੇ ਨੂੰ ਦੇਵੇ ਲਖ ਰੋਟੀ, ਕੱਲਾ ਖਾਣੀ ਚਾਹੋ ‘ਸੇ ਹੋਰ ਭਰਾ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਖੱਲ ਓਸ ਦੀ ਲਾਹੇ ਅਤੇ ! ਮਨੁਖ ਨਸੀਹਤ ਚੰਗੀ, ਕਾਵਾਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ ਕਤਿਆਂ ਵਾਂਗੂ ਸਕੇ ਛੁਰਾ ਨੂੰ ਰੋਟੀਓਂ ਵੱਢਣ ਪੈਂਦੇ ।

ਕਰਵਾ ਕੈਪਟਨ

ਇਕ ਜਹਾਜ਼ੀ ਕਰੜਾ ਕੈਪਟਨ ਇਕ ਦਿਨ ਸੰਧਨ ਵੇਲੇ, ਪੈਰ ਤਿਲਕ ਕੇ ਡਿਗਾ ਸਿੰਧ ਵਿਚ,ਲਗਾ ਕਰਨ ਵਾ-ਵੇਲੇ ਇਕ ਮਲਾਹ ਨੇ ਵਾਜ ਸੁਣੀ ਤਾਂ ਭੱਜਾ ਭੱਜਾ ਆਯਾ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਫੜਿਆ ਉਸ ਨੂੰ ਡੁਬਦੇ 3ਈ ਬਚਾਯਾ ਕੈਪਟਨ ਉਸਨੂੰ ਪੁਛਣ ਲਗਾ, ਕਰਕੇ ਕਿਰਪਾ ਭਾਰੀ, ‘ਦਸ ਜਵਾਨਾਂ, ਕਿਵੇਂ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਸ਼ਕਰ ਗੁਜ਼ਾਰੀ ?

ਦਿਆਂ ਇਨਾਮ, ਖ਼ਤਾਬ ਦਿਵਾਵਾਂ,ਕਰਾਂ ਤਰੱਕੀ ਤੇਰੀ ? “ਇਸ ਵਲੇ ਹੋ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹੋਈ ਕਿ ਰਪਾ ਮੇਰੀ ” ਹਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਿਹਾ ਓਸ ਨੇ “ਇਹ ਇਨਾਮ ਦਿਵਾਓ “ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਤਈਂ ਨਾ ਦਸੋ, ਏਥੇ ਹੀ ਭੁਲ ਜਾਓ ਹੋ ਕਰੜੇ ਕਪਤਾਨ ਤੁਸੀਂ ਸਭ ਤਈਂ ਘਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ । ਮਜਬਰੀ ਵਿਚ ਲੋਕ ਤਥਾਂ ਥਾਂ ਗਾਲਾਂ-ਠੱਡੇ ਸਹਿੰਦੇ । ਕੋਈ ਮਤਹਿਤ ਦਿਲੋਂ ਨਹੀਂ ਰਾਜ਼ੀ ਮੰਗਣ ਸਦਾ ਦੁਆਈਂ ਇਸ ਕਰੜੇ ਕੈਪਟਨ ਨੂੰ ਰੱਬਾ, ਛੇਤੀ ਮੌਤ ਲਿਆਈਂ “ਜੇ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਸੁਣਿਆ, ਮੈਂ ਹੈ ਥੋਡੀ ਜਾਨ ਬਚਾਈ “ਬੱਟੀ ਬੱਟੀ ਮਰੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਆਵਣਗੇ ਕਰ ਧਾਈ ਇਸ ਹਿਤ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਏਥੇ ਹੀ ਭੁਲਜਾਓ ਨਾ ਇਨਾਮ ਕੁਈ ਬਖ਼ਸ਼ੋ ਮੈਨੂੰ, ਨਾ ਪੌਲੇ ਲਗਵਾਓ। ਅਡ · ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੈ ਕੈਪਟਨ ਨੇ ਕਸਮ ਅਗੇ ਤੋਂ ਖਾਧੀ ‘ਸੁਥਰੇ ਵਾਂਗੁ ਮਿਠ ਬੋਲੀ ਦੀ ਅਪਨੀ ਵਾਦੀ ਸਾਧੀ

-੭੬-