ਕੰਮ ਬਹੁਤੇ ਵੇਲਾ ਥੋੜਾ
ਇਕ ਵੱਡਾ ਲੋਝ ਉਦਾਸ ਬੜਾ, ਆ ਰੋਯਾ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਬੜਾ:ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਹੈ ਖਾਧਾ ਮਾਸ ਬੜਾ', ਮੇਹਨਤ ਨੇ ਕੀਤਾ ਨਾਲ ਬੜਾ ਕੰਮ ਬਹੁਤੇ ਵੇਲਾ ਥੋੜਾ ਹੈ ..... ਇਕ ਮਿੰਟ ਮਿੰਟ ਦਾ ਤੋੜਾ ਹੈ । ‘ਲ ਪਏ ਝਮੇਲੇ ਇਤਨੇ ਨੇ, ਨਾ ਵਾਲ ਜਿਸਮ ਤੇ ਜਿਤਨੇ ਨੇ “ਨਿਤ ਨਵੇਂ ਜਾਗਦੇ ਕਿਤਨੇ ਨੇ, ਦਿਲ ਪਕ ਪਕ ਹੋਯਾ ਫੇੜਾ ਹੈ ‘ਕੰਮ ਬਹੁਤੇ ਵੇਲਾ ਥੋੜਾ ਹੈ , “ਨਾ ਰਹੇ ਰੇਤ-ਦੀਵਾਰ ਖੜੀ, ਨਿਤ ਮੁਕੀ ਨਵੀਂ ਤਿਆਰ ਖੜੀ ਸਿਰ ਨਵੀਂ ਰੇਜ਼ ਤਲਵਾਰ ਖੜੀ, ਨਾ ਮੁਕਦਾ ਧੰਦਾ ਥੋੜਾ ਹੈ. ! ਕੰਮ ਬਹੁਤੇ ਵੇਲਾ ਬੜਾ ਹੈ , ‘ਸਿਰ ਦੁਖਦਾ ਹੈ, ਗਲ ਪੱਖਦਾ ਹੈ, ਮਨ ਚੱਕਰ-ਕੰਡੇ ਦੁਖਦਾ ਹੈ ਸਾਹ ਔਦਾ ਕਦੇ ਨ ਸੁਖ ਦਾ ਹੈ, ਹਰ ਕਦਮ ਅਟਕਦਾ ਰੋੜਾ ਹੈ ਕੰਮ ਬਹੁਤੇ ਵੇਲਾ ਬੇੜਾ ਹੈ “ਕੀ ਕਰਾਂ ? ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ ! ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਜਾਨ ਛੁਡਾਵਾਂ ਮੈਂ ‘ਕੁਝ ਸ਼ਾਂਤੀ ਜਗ ਤੇ ਪਾਵਾਂ ਮੈਂ ! ਹੁਣ ਮੁੰਹ ਭੀ ਹੋਯਾ, ਬੜਾ ਹੈ : ਕੰਮ ਬਹੁਤੇ ਵੇਲਾ ਬੇੜਾ ਹੈ , ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸ਼ਦਾਈ ਵੀਰਾ ਓ, ਸੂਟ ਪਰੇ ਵਡਾਈ-ਚੀਰਾ ਓ ) ਤੁਸ਼ਨਾ ਦਾ ਬਦਲ ਵਤੀਰਾ ਓ, ਵਸ ਕਰ ਜੋ ਮਨ ਦਾ ਘੋੜਾ ਹੈ ? ਫਰ ਸੁਖਦਾ ਮੁਲ ਨ ਤੋੜਾ ਹੈ “ਹੋ ਜ਼ਰਾ ਕੁ ਫੇਰ ਰਿਓੜੀ ਦਾ, ਮਨ ਇਧਰੋਂ ਓਧਰ ਜੋੜੀ ਦਾ ਤੇ ਟੰਗ ਪਸਾਰਨ ਛੋੜੀ ਦਾ, ਝਟ ਮਿਲਦਾ ਸੁਖ-ਜਸ ਜੋੜਾ ਹੈ।
“ਜਗ ਲਗਦਾਸਬਰਾਕਯੋ ਹੈ : h L4. ਸੁਖ ਬਹੁਤੇ ਧੰਦਾ ਬੇੜਾ ਹੈ।
-੭੭ -
