ਪੰਨਾ:ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਆਂ.pdf/114

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਅਪਨੀਆਂ ਭੁੱਲਾਂ ਤੇ ਸ਼ਰਾਰਤਾਂ ਦੀ ਸਭ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਏਸ ਸਕੂਲ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਰਬ ਉੱਨਤੀਆਂ ਹਰ ਪਲ ਬਖਸ਼ੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ, ਤਰੱਕੀ, ਇਜ਼ਤ, ਦੌਲਤ, ਬਲ ਬਖਸ਼ੇ ਫੇਅਰਵੈੱਲ ਐ ਯਾਰ ਸਾਥੀਓ, ਵਿਛੜਨ ਵੇਲਾ ਆਯਾ ਹੈ ਇਮਤਿਹਾਨ ਨੇ ਝੂਟ ਵਾਂ ਆ ਕੇ ਔਰ ਪਾਯਾ ਹੈ ਨਾ ਏਹ ਵੱਲ ਤੇ ਨਾ ਹੈ “ਅਰ ਪਰ ‘ਫੇਅਰਵੈੱਲ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ‘ਲ ਫੇਅਰ’ ਹਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਚਾਹੁੰਦੇ, ਦੇਣ ਦੁਆਵਾਂ ਡਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਇਮਤਿਹਾਨ ਨੇ ਆ ਕੇ ਭਾਵੇਂ ਦੋਸ਼ਾਂ ਕੁਲ ਭੁਲਾਈਆਂ ਨੇ ਹਾਸੇ, ਝਗੜੇ, ਬੇਵ*ਆਂ, ਖੇਡਾਂ ਖ਼ਾਕ ਲਈਆਂ ਨੇ ਮਗਰ ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ “ਦਬ ਨਬਰ ਦੀ ਤੁਸੀਂ ਜਮਾਤੋਂ ਲੰਘਗੇ ਇਸ ਰਜਿਸਟਰੋ ਨਾਮ ਕਢਾ ਕੇ ਖੁਬ ਹੈ, ਅਕੜ ਖੰਘ ਬੇਸ਼ਕ ਮੌਜਾਂ ਇਥੋਂ ਦੀਆਂ ਕਰ ਯਾਦ ਉਮਰ ਭਰ ਦੇਵੇ ਵਤ ਬਟੂਡੈਂਟ ਬਣਨ ਲਈ, ਪਏ ਫ਼ੀਦ ਵਾਂਗ ਹ ਧਵਰ ਭਾਵੇਂ ਹਿਰਦੇ ਘਿਰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਏਥੋਂ ਅਪਾਂ ਨਾ ਜ ਈਏ - ਫਿਰ ਭੀ ਸਭ ਏ ਚਾਹੁੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਫਹਲ ਹੋ ਮੁੜ ਕੇ ਨਾ ਆਈਏ ਕਈ ਵਿਚਾਰੇ ਕਾਲਜ ਜਾ ਕੇ ਪਏ ਕਾਲਜੇ ਖਾਂਦੇ ਨੇ ਕਈ · ਤੇਲ ਹਨ ਪਏ ਵੇਚਦੇ ਕਈ ਬੁੜ੍ਹੇ - ਬਝੁਕਾਂਦੇ ਨੇ ਪਰ ਹੈ ਬਨੇ ਦੋਸਤ ਮੋਜਾਂ ਤੁਸਾਂ ਤਈਂ ਸਭ ਲਗ ਜਾਵਣ ਕਾਮਯਾਬੀਆਂ ਦੇ ਲਖ, ਦੀਵ, ਤੁਹਾਡੇ ਅਗ ਜਗ ਜਾਵਣ ਪਾਸ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਵਿਚੋਂ ਹੋਵੇ, ਮੁੜ ਮੈਟਿਕ ਵਿਚ ਆਓ ਨਾ ਮਗਰ ਸਕੂਲ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਦਿਲ ਵਿਚੋਂ ਕਦੀ ਭੁਲਾਓ ਨਾ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣੇ, ਬੱਲੇ ਲੁਟੇ, ਜਥੋਅਨੰਦਲਵੇਂ ਨੇਕੀ, ਪ੍ਰੇਮ, ਧਰਮ · ਨਿਤ ਪਾਲ, ਇੱਜ਼ਤ ਦਾ ਬਲੰਦ ਲਵ ਬਾਗ ਸਕੂਲੋਂ ਪੰਛੀ ਮੁੰਡੇ ਪੜ ਪੜ ਨਿਤ ਉਡ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਈ ਪਰਿੰਦੇ ਏਸ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਨਵੇਂ ਨਿਤ ਹੀ ਆਂਦੇ ਨੇ ਸਬਰਾਂ’ ਸਮਝ ਉਸ ਦਾ ਜੀਵਨ ਜੋੜਾ ਪੜ ਕੇ ਗੁੜ ਜਾਵੇ ਵਰਨਾ ਦੌਲਤ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਤੇ ਅਪਨੀ ਉਮਰਾਂ ਰੁੜ ਜਾਵੇ

-੮੬-