ਇਸ ਸ਼ਕਤੀ ਵਾਲੀ ਨਾਰੀ ਜਾਂ ਇਨਸਾਨ ਰੂਪ ਵਿਚ ਆ ਜਾਵੇ ਹਰ ਕੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਅਬ ਕਹਿ ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਗੋਲੀ ਲਾ ਜਾਵੇ ਹਾਲਾਂਕਿ “ਅਬਲਾ’ ਦੇ ਹਬ ਹੀ ਸਭ ਮੁਲਕਾਂ ਸੰਦੀਆਂ ਵਾਗਾਂ ਨੇ, ਅਬਲਾ ਦੇ ਜਾਗਣ ਨਾਲੇ ਹੀ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਆਈ...ਜਾਲਸੇ ਅਬਲਾ ਹਰ ਘਰ ਦੀ ਰਾਣੀ ਹੈ ਅਬਲਾ ਪੈਦਾ ਬਲਵਾਨ ਕਰੇ ਅਬਲਾ ਜਿ ਚਹੇ ਤਾਂ ਘਰ ਸੁਧਚੇ ਅਬਲਾ ਜਿ ਚਹੇ ਵੀਰਾਨ ਕਰੇ ਅਬਲਾ ਜਿ ਗਿਰਾਏ ਪਤਾਲ ਸੁਣੇ ਅਬਲਾਜਿਉਠਾਏਤਮੁਕਤਿਮਿਲੇ ਅਬਲਾ ਤੋਂ ਬਲ, ਧੀਰਜ, ਸ਼ਕਤੀ,ਦਿਤਾ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਤੇ ਯੂਕਤਿ ਮਿਲੇ ਇਸ ਸੰਦਰ ਨਾਜ਼ਕ ਨਾਰੀ ਨੂੰ, ਨ ਕਹੋ ਅਬਲਾ, ਨ ਕਹੋ ਅਬਲਾ ਇਸਦੇ ਬਲ ਦਾ ਨਹੀਂ ਅੰਤ ਕੁਈ ਹੈ ਬੜੀ ਬਲਵਾਨ ਬਝੀ ਸਬਲਾ ਸਤ ਰੱਖੜਾ ਜਾਂ ਉਪਕਾਰ ਲਈ ਜਦ ਅਥਲਾ ਬਲ ਦਿਖਲਾਂਦੀ ਹੈ ਤ ਉਸ ਦਾ ਮਹਾਂ ਜਲਾਲ ਦੇਖ, ਸਭ ਕਾਇਨਾਤ ਥੱਰਾਂਦੀ ਹੈ ਜੇ ਤੀਰ ਚਲਾਏ ਨੈਣਾਂ ਦੇ, ਤਾਂ ਘਾਇਲ ਮਰਦ ਹਜ਼ਾਰ ਕਰੇ ਜੇ ਸਬਰੋ ਦਿਲ ਵਿਚ ਜੋਸ਼ ਭਰੇ ਤਾਂ ਚਰਨ ਤਲੇ ਸੰਸਾਰ ਕਰੇ
ਕੰਮ ਤੇ ਘੜੰਮ
ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਦੀ ਥਕੌਂਦੇ ਉਸ ਦੇ ਅਸਲੀ ਕੰਮ ਲੱਕ ਤੋੜਦੇ, ਲਹੂ ਚੂਸਦੇ, ਕੰਮੋ ਵਧ ਘੜੱਮ ਨਾ-ਥ੩ਲੈਣਾ, ਨਾਂ ਕੁਝ ਦੇਣਾ, ਨਾ ਕੁਝ ਮਤਲੱਬ ਲੋੜ ਫਿਰ ਭੀ ਰੋਜ਼ ਘੜੱਮ ਸੈਂਕੜੇ ਚਰਬੀ ਲੈਣ ਨਚੋੜ . ਫੋਕਾ ਚੌਧਰ ਪਣਾ ਕਦੀ ਆ ਸੰਖੇ, ਕਰੇ ਖ਼ਵਾਰ ਕਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਕਰਦੀ ਆਣ ਲਚਾਰ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਝਗੜੇ ਅੰਦਰ ਫ਼ਸੇ ਮੁਫਤ ਦੀ ਰੰਗ ਕਦੀ ਨਗੁਣੀ ਗੱਲੋਂ ਰੀਝਾਂ ਨਾਲ ਕਰਾਵੇ ਜੰਗ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਲਫਜ਼ ਇਕ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿਕਲੇ ਗੜਬੜ ਪਾਇ ਸੇ ਦੁਸ਼ਮਨ ਤੇ ਸੈ ਸੱਜਨ ਨੂੰ ਗੁਥਮ-ਗੁਬ ਕਰਾਇ ਪੁਤ ਕਿਸੇ ਦਾ ਧੀ ਕਿਸੇ ਦੀ, ਐਵੇਂ ਭਕੇ ਮੁੜ
-੯੫-
