ਕਤਲ
ਇਕ ਲੇਲੀ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਜਨੂੰ ਤਈ, ਕੋਧ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਕਿਹਾ, ਝਿੜਕ ਕੇ ਤੇ ਦਬਕਾ ਕੇ, ਸੌ ਵੱਟ ਮਥੇ ਪਾ ਕੇ:“ਕਾਸ਼, ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਤਾਕਤ ਹੁੰਦੀ ਐਸੀ ਸ਼ਿਵਜੀ ਦੀ ਤੀਜੀ ਅੱਖ ਅੰਦਰ ਸ਼ਕਤੀ ਕਹਿੰਦੇ ਜੇਸੀ ਯਾਨੀ ਜਿਸ ਵਲ ਮੈਂਤਕ ਲੈਂਦੀ,ਕਤਲ ਹੋਏ ਝਟ ਗਿਰਦਾ ਜਿਵੇਂ ਤੇਜ਼ ਤਲਵਾਰ ਵੱਜਿਆਂ, ਪਤਾ ਨ ਲੱਗੇ ਸਿਰ ਦਾ ਫਿਰ ਮੈਂਫ਼ੌਰਨ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਜ਼ਰ ਤਿਰੀ ਵੱਲ ਕਰਦੀ “ਛਿਨ ਵਿਚ ਖੜੇ ਖੜ ਤੇਰੇ ਦੋ ਟੋਟੇ ਕਰ ਧਰਦੀ।” ਉਸ ਮਜਨੂੰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕੰਬਕੇਹਾਇ ! ਨ ਏਹ ਕੁਝ ਮੰਗੇ, ਉਂਜ ਭਾਵੇਂ ਜਦ ਚਾਹੋ ਮੇਰੇ ਲਹੂ ਨਾਲ ਹਥ ਰੰਗ “ਫ਼ਿਕਰ ਜਾਨ ਅੰਪਨੀ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਨਹੀਂ ਘਬਰਾਂਦਾ ‘ਕੇਵਲ ਔਫ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਖ ਦਾ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਕਲਪਾਂਦਾ “ਮੇਰੇ ਤਨ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਬੇਸ਼ਕ ਹੋਵਣ ਰੱਤੀ ਰੱਤੀ *ਪਰ ਇਕ ਵਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਨੂੰ ਭੀ ਪੌਣ ਨ ਲੱਗੇ ਤੱਤੀ “ਨੈਣ ਤੁਹਾਡੇ ਹੋਣ ਜਿ ਐਸੇ, ਕਰਨ ਤਕਦਿਆਂ ਟੋਟੇ ਤਦ ਮੈਂ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਸਾਰੇ ਜਗ ਦੇ, ਭੁੰਨ ਹੋਵੇ ਪਟੇ ਤਾਕਿ ਹਾਰ-ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਸਮੇਂ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਜਾਓ ‘ਭੁਲ ਭੁਲੇਖੇ ਨਜ਼ਰ ਆਪਣੀ ਆਪਣੇ ਤੇ ਨਾ ਪਾਓ । “ਮਤਾਂ ਨਜ਼ਰ ਦੀ ਕਾਤਲਿ ਸ਼ਕਤੀ, ਅਸਰ ਤੁਸਾਂ ਤੇ ਪਾਵੇ
ਜਗ ਸਾਰੇ ਤੇ ਛਾਏ ਹਨੇਰਾ, ਜਾਹ ਜਾਂਦੀ ਹੋ ਜਾਵੇ “ਤੁਸੀਂ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ, ਜੁਗ ਜੁਗ ਜੀਵੇ, ਸਾਰਾ ਸਦਕੇ ਜਾਵਾਂ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹੈ? ਤੁਛ ਜਹੇ ਦਾ? ਹੁਕਮ ਦਿਓ, ਮਰ ਜਾਵਾਂ ?? ਲੇਲਾ ਦਾ ਰੋਹ‘ਕਤਲ ਹੋਗਿਆ, ਸੁ ਹੋਈ, ਸੁਖ ਵਸਿਆ ਸਬਕ-ਸ਼ਾਂਤ ਮਿੱਠਭ ਦਾ ਜਗ ਨੂੰ 'ਸੁਥਰੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦਸਿਆ
-੧੦੩-
