ਸਭ ਨੇ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਕਰੂ ਖ਼ਾਰ ਪੁੱਤਰ!
ਡਰਦੇ ਡਰਦਿਆਂ ਫੇਰ ਕੇ ' ਹੱਥ ਸਿਰ ਤੇ,
ਕਿਹਾ 'ਪਿਤਾ ਨੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ, ਪੱਤਰ !
ਕਦੇ ਨਾਮ ਹੀ ਰੱਬ ਦਾ ਲੈ ਲਿਆ ਕਰ,
ਨਾਲੇ ਖ਼ਰਚ ਕਰ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਪੱਤਰ !
ਡੈਂਟ ਦੱਚ ਮੀ ਵਿਦ ਡਟੀ ਹੈਂਡ` ਕਹਿ ਕੇ,
ਟੱਪ ਗਿਆ ਬਰੂਹਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਪੱਤਰ !
ਆਈ ਨੇ ਬੈਟਰ ਐਵਰੀ ਵਿੰਗ ਦੇਨ ਯੂ,
'ਓਲਡ ਮੈਨ, ਕਹਿ ਮੂੰਹੋਂ ਉਚਾਰ ਪੱਤਰ !
ਉਸ ਦਾ ਖ਼ਰਚ ਵਧਦਾ ਵੇਖ ਲਿਖੀ ਚਿੱਠੀ
ਕਿੱਥੋਂ ਕਾਰੂੰ ਦਾ ਲਿਆਵਾਂ ਭੰਡਾਰ ਪੱਤਰ ??
ਵਾਈ ਡਿਡ ਯੂ ਬ੍ਰਿਗ ਮੀ ਇਨ ਦੀ ਲਡ ?
ਇਰ ਯੁਕੁਡੰਟ ਐਫੋਰਡ ?? ਭੇਜੀ ਤਾਰ ਪੁੱਤਰ !
ਨੌਕਰ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਇਕ ਦਿਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ,
ਪਿੱਛੇ ਪਿਤਾ ਅੱਗੇ ਠਾਣੇਦਾਰ ਪੱਤਰ !
ਕਿਸੇ ਮਿੱਤੂ ਪੁਛਿਆ, “ਬੁਢਾ ਕੌਣ ਹੈ ਇਹ ?
੪*ਓਲਡ ਸਰਵੈਂਟ ਸੁਣਾਇਆ ਸਵਾਰ ਪੱਤਰ !
ਪਿਓ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਾ ਗਿਆ, ਪੁਕਾਰ ਉਠਿਆ,
ਲਾਤ ਰੱਬ ਦੀ ਤੈਨੂੰ ਹਜ਼ਾਰ ਪੁੱਤਰ !
ਨਿੱਜ ਹੋਣਿਆ, ਚੰਗਾ ਤੁਧ ਬਿਨਾਂ ਸੁਬਰਾ’
ਖ਼ਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੇਹੜੇ ਕਾਰ ਪੱਤਰ !
੧ ਮੇਨੂੰ ਗੰਦੇ ਹੱਥ ਨਾ ਲਾ। ੨ ਬੱਚੇ ਆਦਮੀ ! ਮੈਂ ਹਰ ਇਕ ਗੱਲ ਤੈਥੋਂ ਬਿਹਤਰ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ । ੩ ਜੇ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਖ਼ਰਚ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੈਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਕਿਉਂ ਲਿਆਂਦਾ ਸੀ ? ੪ ਪੁਰਾਣਾ ਨੌਕਰ ।
-੩੪-
