ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂ ਕੌੜੇ ਸੋਤੇ
ਘੂਕ ਘੁਰਾੜੇ ਮਾਰ ਰਹੇ ਸਾਂ, ਵਰਨ ਲਗ ਪਿਆ ਛਮ ਛਮ ਛਮ ਜਾਹ ਓਏ ਚੰਦਰੇ ਨੀਂਦ ਗੁਆਈ, ਕਿਸੇ ਸ਼ਦਾਈ ਸਮ ਸਮ ਸਮ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਝੋਲੀ’ ਜਿਉਂ ਆਈਆਂ, ਬੰਦ ਬਛਾੜ ਘਮ ਘਮ ਘਮ ਦੌੜ ਭੱਜ ਸੰਗ ਕੋਠੇ ਉੱਤੇ, ਲਗ ਪਈ ਹੋਵਣ ਧਮ ਧਮ ਧਮ ਡਰੇ ਨਵੇਲੀ ਨਾਰ ਕਿਸੇ ਦੀ, ਜਾਪਣ ਬਦਲ ਯਮ ਯਮ ਯਮ ਪਲ ਪਲ ਬਿਜਲੀ ਝਾਤੀ ਮਾਰੇ, ਮਾਨੋ ਆਖੇ “ਕਮ ਕਮ ਕੰਮ ਡਿਗਦੇ ਢਹਿੰਦੇ ਵੜੇ ਕੋਠੜੀ ਲੈ ਕੇ ਬਿਸਤਰ’ ਨਮ ਨਮ ਨਮ ਪੱਖੇ, ਬਾਰਾਂਦਰੀ, ਚੁਬਾਰੇ, ਬਾਝ ਘਟਿਆ ਦਮ ਦਮ ਦਮ ਮੱਛਰ, ਖਟਮਲ, ਪਿੱਸੂ, ਕੀੜੇ ਡੰਗਣ, ਖਾਵਣ ਚਮਚਮ ਚਮ ਦੁਲਹਨ ਕੋਈ ਖੁਰਕੇ, ਗਿੱਟੇ ਕਰਨ ਪਜੇਬਾਂ ਛਮ ਛਮ ਛਮ ਇਕ ਛਮ ਛਮ ਤਾਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਭਾਵੇ ਦੁਈ ਚੜਾਵੇ ਤਮ ਤਮ ਤੁਮ ਦਿਲ ਘਬਰਾਵੇ, ਨੀਂਦ ਨ ਆਵੇ, ਦਿਲ ਨੂੰ ਖਾਵੇ ਗ਼ਮ ਰਾਮ ਗ਼ਮ ਤੰਗ ਆਣ ਕੇ, ਕੋਧ ਠਾਣ ਕੇ, ਸਿਰ ਤੇ ਛਜ ਲੈ ਬਾਹਰ ਗਿਆ · ਚੀਕ ਮਾਰ ਕੇ ਕਿਹਾ “ਪਾਪੀਆ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਾਹ ਲੈ, ਬਮ ਬਮ ਬਮ
ਨੀਂਦ-ਅਰਾਮ ਕਿਸੇ ਦੀ ਤੈਨੂੰ, ਨਾ ਪਰਵਾਹ, ਨਾ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂ ਤੇ ਸੋਤੇ, ਆਵੇਂ ਕਰਦਾ ਡਮ ਡਮ ਡਮ ‘ਜਦੇ ਦਾ ਤੇਨੂੰ ਸਿਰੇ ਚੜਾਇਆ, ਕਾਲੀ ਦਾਸ ਬਣਾ ਕੇ ਦੁਤੇ ਤਦ ਦਾ ਆਕੜਿਆ ਤੂੰ ਸਮਝ, ਸਬ ਸੇ ਬੜ ਕਰ ਹਮ ਹਮ ਹਮ ਤਿਰਾਂ ਫਰਜ਼ ਹੈ ਵਿਛੜੇ ਮੇਲੇ ਨਾ ਕਿ ਮਿਲਿਆਂ ਤਾਈਂ ਸਤਾਂ, ਸੁਤਿਆਂ ਸਿਰ ਤੇ, ਕੀ ਕੰਮ ਤੇਰਾ ? ਆ ਕੇ ਕਰਨਾ ਛਮ ਛਮ ਛਮ ਪ੍ਰੀਤਮ ਦਾ ਮੋਹਿ ਨਹੀਂ ਵਿਛੋੜਾ, ਨਹੀਂ ਸੁਨੇਹਾ ਕੇ ਦੇਣਾ, “ਕਾਲੇ ਦੁਤ ! ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਥੁੜਿਆ ਕੰਮ ਨੇ ਕੋਈ ਮਮ ਮਮ ਅੰਮ "ਸੋਣ ਲਈ ਨਾ ਹੈ · ਬਰਸਾਤੀ, ਨਾ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਪੱਖਾ ਹੈ ‘ਮੁਫ਼ਤ ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਰਾਤੀ, ਆਣ ਚਲਾਵੇਂ ਬਮ ਬਮ ਬਮ “ਰਾਤੀ ਤੂੰ ਸਵਿਆਂ 'ਕਰ ਤੇ ਸੌਣ ਦਿਆ ਕਰ ਸਾਨੂੰ ਵੀ,
-੪੭-
