ਪੰਨਾ:ਬੁਝਦਾ ਦੀਵਾ.pdf/13

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਵੀਰੇਂਦਰ ਦੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਗਿੱਚੀ ਉਪਰ ਪੈਂਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ । ਓਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਘੜੀ ਮੁੜੀ ਬਿਜਲੀ ਜਹੀ ਦੌੜਦੀ ਤੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਨ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤਕ ਓਸ ਦਾ ਸਰੀਰ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਸਡੌਲ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਝਲੀ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਓਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਆਈ ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿਚ ਨਲਨੀ ਨੂੰ ਹੀ ਵੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ।

ਦਿਨ ਭਰ ਵੀਰੇਂਦਰ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ । ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਓਹ ਫੇਰ ਨਾਚ ਘਰ ਵਿਚ ਗਿਆ, ਪਰ ਨਲਨੀ ਓਥੇ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਸ਼ ਕਰਨ ਪਿਛੋਂ ਓਹ ਇਕ ਦਿਨ ਨਲਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਪਰ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਮਾਰਿਆ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ । ਹੁਣ ਵੀਰੇਂਦਰ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦਿਨ ਏਹੋ ਉਲਝਨ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ । ਇਕ ਵੇਰ ਜਦ ਓਸ ਨੇ ਬੜੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰ ਕੇ ਨਲਨੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਹਾਲ ਦਸਿਆ, ਤਾਂ ਓਸ ਨੇ ਮੁਸਕ੍ਰਾਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਬੜੀ ਬੇਪ੍ਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਓਸ ਵਲ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਓਸ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਹਾਸੇ ਵਿਚ ਉਡਾ ਦਿਤਾ । ਇਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਨਲਨੀ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਸੋਹਣੇ ਨੌਜਵਾਨ ਐਕਟਰ ਨਾਲ ਦੋਸਤਾਨਾ ਸੀ । ਜਿਸ ਦਾ ਕੰਮ ਐਕਟਰੀ ਤੋਂ ਛੁਟ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਨਾ ਵੀ ਸੀ !

ਏਸ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀ ਨਿਰਾਸਤਾ ਨੇ ਵੀਰੇਦਰ ਤੇ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਅਸਰ ਕੀਤਾ । ਓਸ ਦਾ ਸੁਭਾ ਪਹਿਲੇ ਹੀ ਗੁੱਸੇ ਵਾਲਾ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਹੋਰ ਵੀ ਵਧੇਰੇ ਹੋ ਗਿਆ । ਓਸ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਗ਼ਮਗੀਨ ਜਿਹਾ ਰਹਿਣ ਲਗ ਪਿਆ । ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਏਸੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਵਿਚ ਬੀਤ ਗਏ । ਹਦ ਏਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਇਕ ਦਿਨ ਨਲਨੀ ਨੇ ਕੁਝ ਕੁ ਦੋਸਤਾਂ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਵੀਰੇਂਦਰ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਝਾੜ ਵੀ ਪਾ ਦਿਤੀ।

ਵੀਰੇਂਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਹੁਣ ਨਲਨੀ

ਅਮੁੱਕ ਨਿਰਾਸਤਾ ਵਿਚੋਂ

੧੩