ਬੇ-ਵਫਾ
ਡਾਕਟਰ-“ਸੁਣਾ ਸਰਦਾਰ ਸਿੰਘਾ ! ਕੀ ਹਾਲ ਏ ?"
... ... ... ...
ਡਾਕਟਰ-“ਸਰਦਾਰ ਸਿੰਘਾ, ਬੋਲਦਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ?"
ਸਰਦਾਰ ਸਿੰਘ ਫੇਰ ਵੀ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਸਰਦਾਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮੋਢੇ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਹਿਲਾਂਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਪੁਛਿਆ-“ਸਰਦਾਰ ਸਿੰਘ, ਮੈਂ ਤੇਨੂੰ ਦੋ ਤਿੰਨ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰੀਆਂ ਨੇ, ਪਰ ਤੂੰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦਿਤਾ। ਕੀ ਤੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਆ ਗਈ ?"
ਸਰਦਾਰ ਸਿੰਘ-“ਨਹੀਂ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬ, ਨੀਂਦ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਈ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੁਖਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕਿ ਅੱਜ ਵੀਹ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਨੇ ਇਲਾਜ ਹੁੰਦਿਆਂ, ਪਰ ਹਾਲਾਂ ਤੀਕ ਕੁਝ ਵੀ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪਿਆ । ਜੇ ਰੱਬ ਨਾ ਕਰੇ, ਕੋਈ ਹੀਲਾ ਵਸੀਲਾ ਨਾ ਚਲਿਆ, ਤਾਂ ਇਹ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਭਾਰੀ ਪੰਡ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਾਂਗਾ ?"
ਡਾਕਟਰ ਨਿਤ ਦੀ ਤਰਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਦੁੱਖ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਦੇਖ ਭਾਲ ਕਰ ਚੁੱਕਣ ਪਿਛੋਂ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਸਰਦਾਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਫੇਰ ਆਖਿਆ-"ਸਰਦਾਰ ਸਿੰਘ, ਸਾਡੇ ਪਾਸੋ ਜੋ ਕੁਛ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਸਾਂ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ । ਏਥੋ ਤੀਕ ਕਿ ਤੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਸਪੈਸ਼ਲ ਇੰਗਜੈਕਸ਼ਨ ਮੰਗਵਾ ਕੇ ਲਾਏ ਨੇ ਅਸਾਂ, ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਰਸ ਅੱਜ ਪੂਰਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਏ । ਹੁਣ ਸਾਡੀ
ਬੇ-ਵਫਾ
੬੧
