ਆਪਣੀ ਚਾਲਾਕੀ ਨਾਲ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾ ਠੀਕ ਕਰ ਲਵਾਂਗੀ ।
ਸੁਰੇਸ਼ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਨੂੰ ਇਹੋ ਜਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਸਦੀ। | ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਕਿ ਓਸ ਨੇ ਇਕ ਦੋ ਮਿਲਣੀਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਜਾਣ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਓਸ ਦਾ ਜਨਮ-ਸਾਥੀ ਹੈ; ਮਤਾਂ ਏਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਅਸਰ ਕਿਧਰੇ ਉਲਟਾ ਹੀ ਨਾ ਪਵੇ ।
ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਜਦੋਂ ਓਸ ਨੂੰ ਚਿੰਤਾਤੁਰ ਵੇਖਦਾ, ਤਾਂ ਸੁਰੇਸ਼ ਪਾਸੋਂ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਹਾਲਤ ਪੁੱਛਣ ਦਾ ਜਤਨ ਵੀ ਕਰਦਾ। ਇਕ ਦਿਨ ਜਦ ਕਿ ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਹਲੀ ਹੀ ਅਫ਼ਸੋਸੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਨੇ ਪੁਛਿਆ- "ਤੁਸੀਂ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਘੁਲਦੇ ਕਿਉਂ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ ?" ਸੁਰੇਸ਼ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ- “ਕਾਕਾ, ਅਪੀਲ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਦੇ ਦਿਨ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਅਮਲੀ ਕੰਮ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਇਹੋ ਚਿੰਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਦਿਨੇ ਰਾਤ ਖਾ ਰਹੀ ਹੈ ।"
ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਨੇ ਤਸੱਲੀ ਦੇਂਦੇ ਹੋਏ ਆਖਿਆ-"ਚਿੰਤਾ ਕਰਨਾ ਫਜੂਲ ਹੈ; ਹੋਣਾ ਓਹੋ ਕੁਝ ਹੈ ਜੋ ਰੱਬ ਨੂੰ ਭਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਹੋ ਕਿ ਆਪਣੇ ਵਲੋਂ ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ਰਖੀ, ਅੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਚੰਨੂ ਦੇ ਭਾਗ |"
“ਚੰਗਾ ਕਾਕਾ, ਰੱਬ ਰਾਖਾ !" ਸੁਰੇਸ਼ ਨੇ ਹਾਉਕਾ ਲੈ ਕੇ ਆਖਿਆ ।
ਅਗਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਵਿਚ ਅਪੀਲ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਸੀ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਬਹਿਸ ਤੇ ਲੱਗਣ; ਏਸ ਖ਼ਿਆਲ ਨਾਲ ਸੁਰੇਸ਼ ਚੰਨੂ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਨ ਚਲੀ ਗਈ।
ਸੁਰੇਸ਼ ਨੇ ਮੁਲਾਕਾਤ ਸਮੇਂ ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਚੰਨੂ ਨਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਦੀ ਜਾਣ ਪਛਾਣ ਵੀ ਕਰਾਈ ਤੇ ਓਸ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ
ਨੇਕੀ ਦਾ ਬਦਲਾ
੯੭
