ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ - ਸੁਖਦੇਵ ਮਾਦਪੁਰੀ.pdf/142

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ

ਇੱਕ ਛੜਾ ਸੁਣਾਵੇ ਦੁਖੜੇ
ਰੋ ਰੋ ਮਾਰੇ ਧਾਹੀਂ
ਦੋ ਸੌ ਨਕਦ ਰੁਪਿਆ ਖਾਗੀ
ਜਨਤਾ ਨਾਮ ਜੁਲਾਹੀ
ਕਢਮੀ ਜੁੱਤੀ ਰੇਸ਼ਮੀ ਲੀੜੇ
ਲੈਂਦੀ ਚੜ੍ਹੀ ਛਮਾਹੀ
ਲੱਡੂ ਕਦੇ ਅੰਗੂਰ ਮੰਗੇਂਦੀ
ਖਾਂਦੀ ਬੇ ਪਰਵਾਹੀ
ਨਾਰ ਬਿਗਾਨੀ ਨੇ-
ਘਰ ਦੀ ਕਰੀ ਤਬਾਹੀ

ਛੜਾ ਆਖਦਾ ਵੀਰੋ

ਕੀ ਪੁਛਦੇ ਦੁਖ ਮੇਰਾ
ਸਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਤੀਮੀ ਮਰਗੀ
ਹੋ ਗਿਆ ਜਗਤ ਹਨ੍ਹੇਰਾ
ਰੋਂਦੇ ਫਿਰਨ ਜਵਾਕ ਨਿਆਣੇ
ਪਿਆ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਘੇਰਾ
ਸੜਦੇ ਹੱਥ ਪੱਕੇ ਰੋਟੀ
ਕੱਟਣਾ ਵਖਤ ਉਖੇਰਾ
ਬਾਝ ਜਨਾਨੀ ਦੇ-
ਘਰ ਸਾਧਾਂ ਦਾ ਡੇਰਾ

ਛੜਾ ਛੜੇ ਨੂੰ ਦਏ ਦਲਾਸਾ

ਮੌਜ ਭਰਾਵਾ ਰਹਿੰਦੀ
ਦੋ ਡੱਕਿਆਂ ਨਾਲ਼ ਅੱਗ ਬਲ ਪੈਂਦੀ
ਰੋਟੀ ਸੇਕ ਨਾਲ਼ ਲਹਿੰਦੀ
ਇੱਕ ਦੁੱਖ ਮਾਰ ਗਿਆ-
ਸੁਰਤ ਰੰਨਾਂ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ

ਛੜਾ ਛੜੇ ਨਾਲ਼ ਕਰੇ ਦਲੀਲਾਂ

ਸ਼ਾਮੋ ਹਸਦੀ ਰਹਿੰਦੀ

140 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ