ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ - ਸੁਖਦੇਵ ਮਾਦਪੁਰੀ.pdf/202

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ

ਨਾਨਕਿਆਂ ਘਰ ਬੈਠਾ ਜਾ ਕੇ
ਦੋਵੇਂ ਲੋਭੀ ਹੋ ਗੇ ਕੱਠੇ
ਟੋਲ਼ਿਆ ਬੁਢੜਾ ਜਾ ਕੇ
ਇਕ ਦਲਾਲ ਦੇ ਦੂਜਾ ਮਾਲਕ
ਲੈ ਲਏ ਦੰਮ ਟੁਣਕਾ ਕੇ
ਬੁਢੜਾ ਲੋੜੇ ਹੁਣੇ ਮਰਨ ਨੂੰ
ਰੱਖੇ ਮੂੰਹ ਚਮਕਾ ਕੇ
ਬਾਬੇ ਮੇਰੇ ਦਾ ਹਾਣੀ ਜਾਪੇ
ਬੈਠਾ ਉਮਰ ਗੰਵਾ ਕੇ
ਕੁਬੜਾ ਤੇ ਇਕ ਅੱਖੋਂ ਕਾਣਾ
ਤੁਰਦਾ ਪੈਰ ਘਸਾ ਕੇ
ਡਰਨ, ਆਉਂਦਾ ਦੇਖ ਨਿਆਣੇ
ਨਠ੍ਹਦੇ ਜੁੱਤੀਆਂ ਚਾ ਕੇ
ਬੁੱਢੀਆਂ ਠੇਰੀਆਂ ਦੇਖ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ
ਪਰੇ ਹੋਣ ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ
ਮਾਪਿਆਂ ਮੇਰਿਆਂ ਨੇ -
ਦੁਖੜੇ ਪਾ ਤੇ ਵਿਆਹ ਕੇ

ਨ੍ਹਾ ਧੋ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ਖੁੰਡਾਂ ਤੇ ਬਹਿੰਦਾ

ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂ ਆਉਂਦਾ ਨੀ
ਸਾਡੀ ਅਸਰਾਂ ਦੀ ਨੀਂਦ ਗੁਆਉਂਦਾ ਨੀ

ਬਾਰੀਂ ਬਰਸੀਂ ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਇਆ

ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਇਆ ਪਾਵੇ
ਬਾਬਲੇ ਨੇ ਵਰ ਟੋਲ਼ਿਆ
ਜਿਨੂੰ ਪੱਗ ਬੰਨ੍ਹਣੀ ਨਾ ਆਵੇ

ਬਾਰੀਂ ਬਰਸੀਂ ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਇਆ

ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਂਦੇ ਧਾਗੇ
ਜਿਦ੍ਹੇ ਨਾਲ਼ ਮੈਂ ਵਿਆਹੀ
ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਨਾ ਜਾਗੇ


200 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ