ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ - ਸੁਖਦੇਵ ਮਾਦਪੁਰੀ.pdf/210

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ

ਮੈਂ ਫੜ ਕੱਤਣੀ ਵਿਚ ਪਾਵਾਂ
ਚਿੱਠੀਏ ਫੇਰ ਵਾਚੂੰ
ਮੈਂ ਰੋਟੀ ਖੇਤ ਅਪੜਾਵਾਂ
ਜੰਡੀ ਆਲਾ ਖੇਤ ਭੁਲਗੀ
ਮੈਂ ਰੋਂਦੀ ਘਰ ਨੂੰ ਆਵਾਂ
ਆਉਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਦਿਨ ਢਲ ਜਾਂਦਾ
ਮੁੜ ਆਉਂਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਕੋਇਲਾਂ ਬੋਲਦੀਆਂ-
ਕਦੇ ਬੋਲ ਚੰਦਰਿਆ ਕਾਵਾਂ

ਅੱਡੀ ਮੇਰੀ ਕੌਲ ਕੰਚ ਦੀ

ਗੂਠੇ ਤੇ ਬਰਨਾਮਾਂ
ਮੈਂ ਮੁੜ ਮੁੜ ਚਿੱਠੀਆਂ ਪਾਵਾਂ
ਤੂੰ ਮੁੜ ਮੁੰਡਿਆ ਅਣਜਾਣਾ
ਐਸ ਪਟ੍ਹੋਲੇ ਨੇ-
ਨਾਲ਼ ਸਤੀ ਹੋ ਜਾਣਾ

ਕੱਚੀ ਨੌਕਰੀ ਕੀ ਪਾਰ ਲੰਘਾਉਣਾ

ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਕੇ ਆ ਜਾ ਨੌਕਰਾ

ਬੱਲੇ ਬੱਲੇ

ਸੱਸੇ ਨੀ ਮੰਗਾ ਲੈ ਪੁੱਤ ਨੂੰ
ਰਾਤਾਂ ਕਾਲ਼ੀਆਂ ਕੱਲੀ ਨੂੰ ਡਰ ਆਵੇ
ਸੱਸੇ ਨੀ ਮੰਗਾ ਲੈ ਪੁੱਤ ਨੂੰ

ਬੱਲੇ ਬੱਲੇ

ਬਈ ਦੁਨੀਆਂ ਸੁਖੀ ਵਸਦੀ
ਸਾਨੂੰ ਸਜਨਾਂ ਬਾਝ ਹਨ੍ਹੇਰਾ
ਬਈ ਦੁਨੀਆਂ ਸੁਖੀ ਵਸਦੀ

ਪੁੱਤਰਾ ਸਹੁਰੇ ਦਿਆ

ਕਦੀ ਬਣ ਕੇ ਪਰਾਹੁਣਾ ਆ

208 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ