ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਅਕਲ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ
ਵਿਚ ਕਚਿਹਰੀ ਲੜਦੀ
ਮਾਇਆ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਤੇਥੋਂ ਵੱਡੀ
ਦੁਨੀਆਂ ਪਾਣੀ ਭਰਦੀ
ਮੌਤ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ
ਮਨ ਆਈਆਂ ਮੈਂ ਕਰਦੀ
ਅੱਖੀਆਂ ਜਾ ਭਿੜੀਆਂ-
ਜਿਹੜਿਆਂ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦੀ
ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਬੰਨ੍ਹਦਾ ਏਂ ਸਾਫਾ
ਬਣਿਆਂ ਫਿਰਦਾ ਏਂ ਜਾਨੀ
ਭਾੜੇ ਦੀ ਹੱਟੀ ਵਿਚ ਰਹਿਕੇ ਬੰਦਿਆ
ਤੈਂ ਮੌਜ ਬਥੇਰੀ ਮਾਣੀ
ਵਿਚ ਕਾਲ਼ਿਆਂ ਦੇ ਆ ਗੇ ਧੌਲ਼ੇ
ਆ ਗਈ ਮੌਤ ਨਸ਼ਾਨੀ
ਬਦੀਆਂ ਨਾ ਕਰ ਵੇ-
ਕੈ ਦਿਨ ਦੀ ਜਿੰਦਗਾਨੀ
ਅਮਲਾਂ ਤੇ ਹੋਣਗੇ ਨਬੇੜੇ
ਜ਼ਾਤ ਕਿਸੇ ਪੁਛਣੀ ਨਹੀਂ
ਐਵੇਂ ਭੁੱਲਿਆ ਫਿਰੇਂ ਅਣਜਾਣਾ
ਗੁਰੂ ਬਿਨਾਂ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ
ਸਿਰ ਧਰ ਕੇ ਤਲ਼ੀ ਤੇ ਆ ਜਾ
ਲੰਘਣਾਂ ਜੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਗਲ਼ੀ
ਹੀਰਾ ਜਨਮ ਅਮੋਲਕ ਤੇਰਾ
ਕੌਡੀਆਂ ਦੇ ਜਾਵੇ ਬਦਲੇ
ਹਉਮੇ ਵਾਲ਼ਾ ਰੋਗ ਬੁਰਾ
ਰੱਬਾ ਲੱਗ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਾਵੇ
22 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ
