ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਮੁੰਡਾ ਚੁੱਕ ਲੈ ਵੀਰ ਦਾ ਢਾਕੇ
ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਮੇਲੇ ਚੱਲੀਏ
ਦਿਓਰ ਭਾਬੀ ਮੇਲੇ ਚੱਲੇ
ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਦਿਓਰਾ
ਅੱਖੀਆਂ ’ਚ ਪਾ ਰੱਖਦੀ
ਮੱਚੇ ਕਾਲਜਾ ਮੇਰਾ
ਫੁੱਲ ਵਾਂਗੂੰ ਕੁਮਲਾਵੇ
ਜਲਿਆ ਕੁੜ੍ਹਿਆ
ਭੰਨ ਤੇ ਭਾਬੀ ਦੇ ਪਾਸੇ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਦਿਓਰਾ ਤੈਨੂੰ ਕੁਛ ਨਾ ਆਖਿਆ
ਤੈਂ ਕਿਉਂ ਚਾਰ ਗੰਦਾਲ਼ੇ ਮਾਰੇ
ਆਉਂਦੇ ਰਾਂਝੇ ਨੂੰ-
ਹਾਲ ਸੁਣਾਦੂੰ ਸਾਰੇ
ਰੋਂਦੀ ਝੱਲੀ ਨਾ ਜਾਵੇ
ਲਿਆਂਦੀ ਦੰਮ ਲਾ ਕੇ-
ਸਾਥੋਂ ਨਿੱਤ ਨਾ ਕੁਟਾਈ ਜਾਵੇ
241 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ
