ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਗੋਹਾ ਕੂੜਾ ਕਰਨ ਚੂਹੜੀਆਂ
ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਝਿਊਰੀਆਂ ਲਾਈਆਂ
ਸਣੇ ਸੰਦੂਖੀਂ ਅੱਗ ਲਗ ਜਾਂਦੀ
ਜਲਗੀਆਂ ਲੇਫ ਤਲਾਈਆਂ
ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤ ਸਾਧੂ ਹੋ ਗੇ
ਸਿਰ ਤੇ ਜਟਾਂ ਰਖਾਈਆਂ
ਬਗਲੀ ਪਾ ਕੇ ਮੰਗਣ ਚੜ੍ਹ ਪਏ
ਖੈਰ ਨਾ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਮਾਈਆਂ
ਹੁਣ ਨਾ ਸਿਆਣਦੀਆਂ-
ਦਿਓਰਾਂ ਨੂੰ ਭਰਜਾਈਆਂ


ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਗਾਰਾ
ਆ ਜਾ ਭਾਬੀ ਤਾਸ਼ ਖੇਡੀਏ
ਹੋ ਜੂ ਪਾਰ ਉਤਾਰਾ
ਚੌਂਤਰਾ ਢਾਹ ਗਿਆ ਨੀ-
ਬੁਰਛਾ ਦਿਓਰ ਕੁਆਰਾ


ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਤਾਣੀ
ਨੀ ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉਠ ਗਿਆ
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ
ਉਠ ਕੇ ਨੀ ਭਾਬੋ-
ਭਰਦੇ ਦਿਓਰ ਦਾ ਪਾਣੀ


ਕੋਲ਼ ਬਣਾਈਏ ਚਰਨਾ
ਇਕ ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ ਦਿਓਰ ਮੇਰੇ ਦਾ
ਬਈ ਇਕ ਚਿੱਤ ਕਰਦਾ ਦਿਓਰ ਮੇਰੇ ਦਾ
ਗੱਡ ਦਿਆਂ ਖੇਤ ਵਿਚ ਡਰਨਾ
245 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ