ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਚੌਂਕੜੀ ਮੈਂ ਲਿਪ ਦੂੰ-
ਲਿਆ ਕੇ ਢਾਬ ਤੋਂ ਗਾਰਾ
ਕੀ ਦਮ ਦਾ ਭਰਵਾਸਾ
ਜੇ ਜੋਗੀ ਨੂੰ ਖੈਰ ਨਾ ਪਾਈਏ
ਜਾਵੇ ਘਰੋਂ ਨਰਾਸਾ
ਰੰਗ ਰੂਪ ਦਾ ਮਾਣ ਕਰੇਂਦੀ
ਖੁਰਜੂ ਵਾਂਗ ਪਤਾਸਾ
ਜਦ ਭਾਬੀ ਤੂੰ ਝਿੜਕੇਂ ਮੈਨੂੰ
ਦੇਖਣ ਲੋਕ ਤਮਾਸ਼ਾ
ਦਿਓਰ ਕਮਾਰੇ ਦੀ-
ਪੂਰਨ ਕਰਦੇ ਆਸਾ
ਚਾਂਦੀ ਪਾ ਪਾ ਤਾਇਆ
ਅਟਨ ਬਟਣ ਦੇ ਪੇੜੇ ਕੀਤੇ
ਨੀ ਅਟਨ ਬਟਣ ਦੇ ਪੇੜੇ ਕੀਤੇ
ਆਸ਼ਕ ਧੂੜਾ ਲਾਇਆ
ਭਾਬੋ ਦੀ ਬੈਠਕ 'ਚੋਂ-
ਤਾਸ਼ ਖੇਡਦਾ ਆਇਆ
ਕਦੇ ਨਾ ਹਸ ਕੇ ਬੋਲੀ
ਨੀ ਅੱਖਾਂ ਗਹਿਰੀਆਂ ਮੱਥੇ ਤਿਊੜੀ
ਅੱਖਾਂ ਗਹਿਰੀਆਂ ਮੱਥੇ ਤਿਊੜੀ
ਦਿਲ ਦੀ ਘੁੰਢੀ ਨਾ ਖੋਲ੍ਹੀ
ਸੋਹਣੀ ਭਾਬੋ ਦੀ-
ਪਾ ਦਿਆਂ ਗਿੱਧੇ ਵਿਚ ਬੋਲੀ
249 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ
