ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਦਿਲ ਦਾ ਮਹਿਰਮ
ਰਾਮ ਰਾਮ ਨੂੰ ਫਿਰੇ ਭਾਲਦੀ
ਜਿਉਂ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਮੱਛੀਆਂ
ਕਹਿਕੇ ਮੁਕਰਨਾ ਕੰਮ ਕੱਚੀਆਂ ਦਾ
ਤੇੜ ਨਭਾਉਂਦੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ
ਸੁਰਗਾਪੁਰੀ ਨੂੰ ਸੋਈ ਜਾਂਦੀਆਂ
ਜਿਹੜੀਆਂ ਰਹਿਣ ਜ਼ੁਬਾਨੋਂ ਸੱਚੀਆਂ
ਜਾਂਦੀ ਵਾਰ ਦੀਆਂ-
ਪਾ ਲੈ ਪਟ੍ਹੋਲਿਆ ਜੱਫੀਆਂ
ਚਾਰ ਕੁ ਸਿਟਗੀ ਕਣੀਆਂ
ਕੁੜਤੀ ਭਿੱਜਕੇ ਲੱਗਗੀ ਕਾਲਜੇ
ਸੁਰਮਾ ਹੋ ਗਿਆ ਡਲ਼ੀਆਂ
ਰਾਤ ਕਟਾ ਮਿੱਤਰਾ-
ਅਜ ਜਿੰਦੜੀ ਨੂੰ ਬਣੀਆਂ
ਮੱਕੀ ਨਾਲ਼ੋਂ ਡੀਲਾ
ਮੱਝ ਤੇਰੀ ਨੇ ਮੁੰਨੀ ਪੁਟਾ ਲੀ
ਕੱਟਾ ਪੁਟਾ ਗਿਆ ਕੀਲਾ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਫਿਕਰ ’ਚ ਕੁੜੀਏ
ਸੁਕ ਕੇ ਹੋ ਗਿਆ ਤੀਲਾ
ਭਲ਼ਕੇ ਉਠ ਜੇਂ ਗੀ-
ਕਰ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਹੀਲਾ
ਖੜ੍ਹ ਗਿਆ ਬਾਹੋਂ ਫੜ ਕੇ
ਤੂੰ ਬਿਗਾਨੀ ਧੀ ਵੈਰਨੇ
ਮੇਰਾ ਕਾਲਜਾ ਧੜਕੇ
ਮਾਪਿਆਂ ਤੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਜੇ ਹੋਗੀ
268 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ
