ਪੰਨਾ:ਭਰੋਸਾ.pdf/10

ਧੰਨ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ

ਧਾਰ ਅਵਤਾਰ ਦਾਤਾਰ ਤੂੰ,
⁠⁠⁠ਕਰਨ ਆਇਓਂ ਕਲਿਆਨ।
ਧਰਤੀ ਭਾਰਤ ਵਰਸ਼ ਦੀ,
⁠⁠⁠ਬਣ ਗਈ ਆਲੀਸ਼ਾਨ।
ਚੰਨ ਨਨਕਾਣੇ ਵਾਲਿਆ,
⁠⁠⁠ਜੱਸ ਗਾਏ ਤੇਰਾ ਜਹਾਨ।
ਤ੍ਰਿਪਤਾ ਮਾਤ ਲਡਿੱਕਿਆ,
⁠⁠⁠ਕਾਲੂ ਦਿਆ ਨਿਸ਼ਾਨ।
ਤੇਰੇ ਅਗੇ ਝੁਕਦੇ ਨੇ,
⁠⁠⁠ਪਏ ਜ਼ਿਮੀਂ ਅਸਮਾਨ।

੧੧