ਪੰਨਾ:ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ.pdf/9

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਪੋਥੀਆਂ ਤੇ ਪਤਰੇ ਆਉਣ ਲੱਗੇ । ਗੋਇੰਦ ਵਾਲੋਂ ਬਾਬਾ ਮੋਹਨ ਜੀ ਤੋਂ ਪੋਥੀ, ਗੁਰਦੇਵ ਆਪ ਲੈ ਆਏ । ਏਸ ਪੋਥੀ ਵਿਚ ਭਗਤਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਤੀਜੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਅਕੱਠੀ ਕਰਾਈ ਸੀ। ਸਭ ਸਾਮਾਨ ਅਕੱਠਾ ਹੋ ਗਿਆ । ਰਾਮਸਰ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਤੰਬੂ ਲਗ ਗਿਆ। ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪ ਦੀ ਬਾਣੀ ਵੀ ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੜਨੀ ਹੈ। ਆਪ ਨੇ ਹੱਥ ਬੰਨ ਅਰਜ਼ ਗੁਜ਼ਾਰੀ "ਜੀ ਸਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਾਸ ਦੀ ਤੁਕ ਬੰ ਦੀ ਸਾfਹਖਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਹਿ ਸਕਦੀ। ਸਾਹਿਬਾਂ ਫਰਮਾਇਆ "ਇਹ ਬਾਣੀ ਰੰਥ ਜੀ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਹੈ। ਏਸ ਬਾਣੀ ਵਿਚ ਗੁੰਬ ਜੀ ਦੇ ਸਭ ਤੱਤ ਪਏ ਹੋਏ ਹਨ। ਅਖੀਰ ਆਪ ਜੀ ਤੋਂ ਬੀੜ ਦੀ ਲਿਖਾਈ ਕਰਾਈ । ਏਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਹੱਥ ਸੋਹਣਾ ਸੀ ਜਾਂ ਹੋਰਾਂ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਲਿਖ ਸਕਦੇ ਸਨ । ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਮਹਾਂ ਵਿਦਵਾਨ ਸਨ। ਕਿਸੇ ਵਲੇ ਸਾਨੂੰ ਫੁਰਸਤੂ ਨਾ ਵੀ ਹੋਇਆ ਕਰੇਗੀ ਤਾਂ ਵੀ ਦੇਖ ਚੁਣ ਕੇ ਕੰਮ ਨੇਪਰੇ ਚਾੜ ਲੈਣਯੂੰ । ਏਸ ਤਰਾਂ ਆਪ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਸੁਧ ਕੀਚੈ' ਲਿਖ ਕੇ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਪਤਰੇ ਫੜਾ ਦੇ ਦੇ ਤੇ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਵਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਪਉੜੀਆਂ ਮੁਤਾਬਕ ਸਲੋਕ ਬੀੜ ਦੇਂਦੇ ।


੧੬੬੧ ਬਿਕਰਮੀ ਵਿਚ ਇਹ ਵਡਾ ਕਾਰਜ ਸਿਰੇ ਚੜਿਆ । ਅਕੇਬਰ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਵਟਾਲੇ ਆਇਆ । ਤੰਗ-ਦਲਿਆਂ ਸ਼ਕੈਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਨਵੀਂ +ਣੀ ਕਿਤਾਬ ਦੀਨ ਧਰਮ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੈ । ਗੁੰਬ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ, ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ ਵਟਾਲੇ ਲੈ ਕੇ ਗਏ ।

ਪਹਿਲਾ ਵਾਕ ਆਇਆ

ਖ਼ਾਕ ਨੂਰ ਕਰਦੇ ਆਲਮ ਦੁਨੀਆਇ`` ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ। ਚੁਗਲੀ ਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਚੋਣ ਚ ਉਂ ਆਉਂਦਾ ? ਉਹਨਾਂ ਏਹੋ ਰਟ ਲਾਈ ਰਖੀ ਪਈ ਸ਼ਬਦ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਢਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ । ਤਦ ਅਕਬਰ ਨੇ ਆਪ ਪਤਰੇ ਉਲਟਾ ਕੇ ਪਾਠ ਕਰਾਇਆ, ਹੁਕਮ ੧੬.