ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਭਾਰਤ ਕਾ ਗੀਤ
ਜੋ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਨਾ ਕਰ ਸਕਤੇ ਥੇ,
ਰਾਣਾ ਰਾਵ ਨ ਕਰ ਸਕਤੇ ਥੇ।
ਜੋ ਅਖ਼ਬਾਰ ਨ ਕਰ ਸਕਤੇ ਥੇ,
ਜੋ ਦਰਬਾਰ ਨ ਕਰ ਸਕਤੇ ਥੇ।
ਜੋ ਕਾਨੂੰਨ ਨ ਕਰ ਸਕਤਾ ਥਾ,
ਅਫ਼ਲਾਤੂਨ[1] ਨ ਕਰ ਸਕਤਾ ਥਾ।
ਜੋ ਸਰਕਾਰੇਂ ਕਰ ਕਰ ਹਾਰੀਂ,
ਕਾਰਾਗਾਰੇਂ ਭਰ ਭਰ ਹਾਰੀਂ।
ਪਲਕ ਝਪਕ ਮੇਂ ਯੂੰ ਕਰ ਡਾਲਾ,
ਜਿਊਂ ਮੱਖਨ ਸੇ ਬਾਲ ਨਿਕਾਲਾ।
ਜਗਹ ਜਗਹ ਜਾ ਜਾ ਬਤਲਾਇਆ,
ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਸੇ ਸਮਝਾਇਆ।
ਭਾਰਤ ਜਿਊਂ ਮਾਤਾ ਹੈ ਸਭ ਕੀ,
ਭੂਮੀ ਮਾਤਾ ਹੈ ਭਾਰਤ ਕੀ।
ਸਮਝੋ ਸੋਚੋ ਦੇਖੋ ਭਾਲੋ,
ਮਜ਼ਦੂਰੋ ਦੇਹਕਾਨ[2] ਗਵਾਲੋ।
ਗਊਓਂ ਕੇ ਉਸੇ ਰਖਵਾਲੇ ਨੇ,
ਗੋਪਾਲੋਂ ਕੇ ਮਤਵਾਲੇ ਨੇ।
੪੧
