ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਗੀਤ ੨੪
ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਉਦਿਓਗ ਘਰੇਲੂ,
ਤਰਹ ਤਰਹ ਕੇ ਕਾਫ਼ਟ[1] ਹਥੇਲੂ[2]।
ਚੋਂਕਾ ਚੁੱਲ੍ਹਾ ਚਰਖ਼ਾ ਚੱਕੀ,
ਦੂਧ ਦਹੀ ਮਾਖਨ ਔਰ ਲੱਸੀ।
ਸੀਨਾ ਔਰ ਪਰੋਨਾ ਘਰ ਘਰ,
ਚਾਟੀ ਔਰ ਬਿਲੋਨਾ ਘਰ ਘਰ।
ਸੂਤ ਖੇਸ ਰੇਸ਼ਮ ਫੁਲਕਾਰੀ,
ਪਟ ਤਿੱਲਾ ਜ਼ਰਦੋਜ਼ੀ[3] ਭਾਰੀ।
ਫ਼ਰਦ ਦੋਸ਼ਾਲੇ ਗੱਭੇ ਗੁਦਖੇ,
ਲੋਈਆਂ ਧੁੱਸੇ ਕੰਬਲ ਨਮਦੇ।
ਬੜ੍ਹੀਆ ਨਏ ਸੇ ਨਏ ਨਮੂਨੇ,
ਜਾਜਮੋਂ ਕੇ ਔਰ ਸੋਜ਼ਨੀਓਂ ਕੇ,
