ਪੰਨਾ:ਭੈਣ ਜੀ.pdf/84

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਕੇ ਹਸਦਿਆਂ ਹਸਦਿਆਂ ਆਖਿਆ:-"ਅਰੀ ! ਮੈਂ ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਲਿਆਵਾਂ ?"

ਮਨੋਰਮਾਂ ਨੇ ਮਾਧੋਰੀ ਦੀ ਠੋਡੀ ਫੜਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਕਿਹਾ:--ਮੈਂ ਤਾਂ ਏਸੇ ਲਈ ਦੌੜਦਿਆਂ ਦੌੜਦਿਆਂ ਆਈ ਹਾਂ ਕਿ ਦੇਖਾਂ ਤੇਰੇ ਇਹਨਾਂ ਨਾਜ਼ਕ ਹਿਨਾਈ ਚਰਨਾਂ ਪਾਸ ਰਹਿਨ ਵਾਲਾ ਉਹ ਤਕਦੀਰ ਦਾ ਸਕੰਦਰ---ਤੇਰਾ ਬੰਦਰ ! ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਹੈ--- ਅਰੀ ਉਹੋ ਹੀ--ਤੇਰਾ ਪਾਲਤੂ ਬਨ ਮਾਨਸ !

“ਕਿਸ ਦੀ ਗਲ ਕਰਨੀ ਹੈਂ ?"

ਮਨੋਰਮਾਂ ਨੇ ਬੁਲਾਂ ਤੇ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਲਿਆ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮਜਾਕ ਨਾਲ ਕਿਹਾ:-“ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ?"

“ਉਹੋ ਹੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਖਨੀ ਹਾਂ ਜੋ ਤੇਰੇ ਸਿਵਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵਾਸਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਖਦਾ ?"

ਮਨੋਰਮਾਂ ਦੀ ਗਲ ਬਾਤ ਦਾ ਮਤਲਬ ਕੀ ਹੈ ਇਹ ਮਾਧੋਰੀ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਸੀ । ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਮਨੋਰਮਾਂ ਖੁਰਚ ਖੁਰਚ ਕੇ ਇਹ ਗਲਾਂ ਪੁਛ ਰਹੀ ਸੀ, ਤਿਉਂ ਤਿਉਂ ਮਾਧੋਰੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਹੋਲੇ ਹੋਲੇ ਜ਼ਰਦ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਪਰ ਤਾਂ ਵੀ ਉਹ ਆਪਨੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਬੋਲੀ:-

"ਮਾਸਟਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਲਈ ਪੁਛ ਰਹੀ ਹੈਂ ? ਉਹ ਤਾਂ ਖੁਦ ਹੀ ਚਲੇ ਗਏ।"

“ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਗੁਦ ਗਦੇ ਹਵਾਈ ਤਲਵੇ ਕੀ ਉਸ

੬੪.