ਪੰਨਾ:ਮਨੁਖ ਦੀ ਵਾਰ.pdf/18

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਖਾਤਾ ਰਖਿਆ ਗੈਸ ਦਾ, ਕਸ-ਸੂੜ ਬਣਾਈ।
ਗੈਸਾਂ ਦੋਹੀ ਫੇਰ ਕੇ, ਅਗ ਖ਼ੂਬ ਧੁਮਾਈ।
ਅਗ ਖਾਂਦੇ ਅਗ ਪੀਂਦਿਆਂ, ਤਾ ਉਮਰ ਬਿਤਾਈ।
ਗੈਸ ਚੜ੍ਹੀ ਅਸਮਾਨ ਤੇ, ਲਾਵਾ ਬਣ ਧਾਈ।
ਗੁੱਲੀ ਬਣ ਕੇ ਅਰਸ਼ ਤੇ, ਜੁੱਗ ਫਿਰੀ ਫਿਰਾਈ।
ਲਾਵੇ ਦਾ ਚੱਕ ਘੁੰਮਿਆ, ਇਹ ਧਰਤ ਬਣਾਈ।
ਫੱਬੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹਾਲ ਤਕ, ਹੁਸਨਾਂ ਦੀ ਮਾਈ।

ਬਰਫ਼ ਜੁਗ

ਬਰਫ਼ਾਂ ਹੱਥ ਵਖਾਇਆ, ਤਾ ਕਹਿਰ ਉਡਾਇਆ।
ਬਰਫ਼ ਵਛੌਣਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਤਨ ਨੂੰ ਫੈਲਾਇਆ।
ਸੁੱਤੀ ਆਕੜ ਲੈਂਦਿਆਂ, ਜਗ ਮੂਲ ਭੁਲਾਇਆ।
ਨੀਲ ਪਿਆ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ, ਠੰਢ ਹਥ ਵਖਾਇਆ।
ਬਰਫ਼ਾਂ ਦਾ ਹਥਿਆਰ ਸੀ, ਤੇ ਬਰਫ਼ ਚਲਾਇਆ।
ਬਰਫ ਤਤ ਰੁੱਤ ਮਾਹ ਬਰਫ਼, ਦੋ ਦਾਈ ਦਾਇਆ।
ਹਾਲੀ ਜੋਗੀ ਇਸ਼ਕ ਦਾ, ਵਿਹੜੇ ਨਾ ਆਇਆ।
ਵੱਸੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹਾਲ ਤਕ, ਕਣੀਆਂ ਦੀ ਮਾਇਆ।
ਬਰਫ਼ਾਂ ਹਾਲੀ ਤੀਕ ਨਾ, ਪਾਣੀ ਪੁੱਤ ਜਾਇਆ।
ਸਾਗਰ ਆਕੜ ਲੈਂਦਿਆਂ, ਨਾ ਮੌਜੀਂ ਆਇਆ।

੨o.