ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਹੈ ਸੀ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਵਿਚ, ਉਹ ਸਿਹਤ ਭੰਡਾਰਾ।
ਚਲਦਾ ਖੰਜਰ ਵਾਂਗਰਾਂ, ਨਹੁੰਆਂ ਦਾ ਚਾਰਾ।
ਥੋੜਾ ਹੀ ਸੀ ਚਮਕਿਆ, ਅਕਲਾਂ ਦਾ ਤਾਰਾ।
ਵਾਧੇ ਪਿਆ ਗਿਆਨ ਨਾ, ਚੰਨ ਮੋਹਣ ਹਾਰਾ।
ਕੀਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੂਝ ਨੇ, ਕੁਝ ਜੁਗਤ ਦਿਦਾਰਾ।
ਲਹਿ ਨਾ ਸਕਿਆ ਹਾਲ ਤਕ, ਅਗਿਆਨ-ਅਫ਼ਾਰਾ।
ਗੁੰਗਾ ਰਸਨਾ ਹੋਂਦਿਆਂ, ਤੇ ਬੋਲ ਇਸ਼ਾਰਾ।
੨੬.
