ਪੰਨਾ:ਮਨੁਖ ਦੀ ਵਾਰ.pdf/41

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਪੜ੍ਹਿਆ ਆਲਮ ਆਖਦਾ, ਗੰਗਾ ਦੀ ਧਾਰਾ।

ਹੁਣ ਆ ਕੇ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ, ਗੁਣ ਨਾਮ ਧਰਾਇਆ।
ਅਫ਼ਲਾਤੂ ਦਾ ਸਿੱਖ ਇਕ, ਆਰਸਤੂ ਆਇਆ।
ਢੋਰਾਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਏਸ ਨੂੰ ਕੁਲ ਰਾਜ਼ ਸੁਝਾਇਆ।
ਪੁਜ ਪੁਜ ਕੇ ਪੰਖੇਰੂਆਂ, ਦਿਲ ਫੋਲ ਦਿਖਾਇਆ।

ਰੋਮ

ਔਗੁਣ ਹੋਰੀ ਰੋਮ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਏ ਦਿਖਾਂਦੇ।
ਕੌਂਸਲ ਨੂੰ ਸਰਦਾਰ ਹੀ, ਹੱਕੀ ਸਨ ਜਾਂਦੇ।
ਹੋਏ ਗ਼ਰੀਬ ਤਿਆਰ ਜਦ, ਗਚ ਖਾਂਦੇ ਖਾਂਦੇ।
ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਹੀ ਨਾਮ ਤੇ, ਵੋਟਾਂ ਸਨ ਪਾਂਦੇ।
ਸੀਜ਼ਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸਾਇਆ, ਵਾਹ ਲਾਂਦੇ ਲਾਂਦੇ।
ਬਣੇ ਮਹੱਲੇ ਗ਼ਜ਼ਬ ਦੇ, ਤੇ ਘਰ ਹੁਨਰਾਂ ਦੇ।
ਕੁਝ ਕੁਝ ਵੱਸੇ ਰੋਮ ਤੇ, ਬੱਦਲ ਸੁੱਖਾਂ ਦੇ।
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹ ਆਇਆ, ਲਖ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਂਦੇ।
ਹੋਏ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਗ਼ਰੀਬ ਵੀ, ਸੁਖ ਝਟ ਲੰਘਾਂਦੇ।
ਸਦਾ ਗ਼ਰੀਬ ਝੁਲਾਉਂਦੇ, ਝੰਡੇ ਅਮਨਾਂ ਦੇ।
ਹੋਂਦੇ ਜੰਗ ਜਹਾਨ ਤੇ ਸ਼ਾਹ ਲੋਟੀ ਪਾਂਦੇ।
ਮੁਛਦੇ ਮੁੱਛਾਂ ਤਾਂਦਿਆਂ, ਭਾ ਖ਼ੂਬ ਚੜ੍ਹਾਂਦੇ।

੪੩.