ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਹੋਈ ਜਿੱਤ ਅਸ਼ੋਕ ਦੀ ਸੱਟ ਧੌਂਸੇ ਲਾਈ।
ਲਖ ਕੈਦੀ ਤੇ ਡੇਢ ਦੀ, ਵਾਰੀ ਸੀ ਆਈ।
ਬੋ ਦੇ ਕਾਰਨ ਰੋਗ ਨੇ, ਅੱਤ ਚੁੱਕ ਵਖਾਈ।
ਲੋਥਾਂ ਦੇ ਹੀ ਢੇਰ ਸਨ, ਦਬ ਪਈ ਦੁਹਾਈ।
ਹੁਣ ਅਸ਼ੋਕ ਸਿਰ ਸ਼ੋਕ ਨੇ, ਧਾ ਛਾਉਣੀ ਪਾਈ।
ਘਿੱਗੀ ਬੱਝੀ ਓਸ ਦੀ, ਰੋ ਸੁਰਤ ਬੁਝਾਈ।
ਪਛਤਾਵੇ ਦੀ ਜੋਕ ਨੇ, ਜਦ ਰੱਤ ਸੁਕਾਈ।
ਚੜ੍ਹੀ ਜਵਾਨੀ ਦਰਦ ਦੀ, ਰਸ ਸ਼ਾਂਤ ਲਿਆਈ।
ਮੁੜ ਕੇ ਚੱਪਾ ਭੋਂ ਲਈ, ਨਾ ਫ਼ੌਜ ਚੜ੍ਹਾਈ।
ਛਡਿਆ ਅਪਣਾ ਰਾਜ ਨਾ, ਨਾ ਭਸਮ ਰਮਾਈ।
ਹੋਂਦੀ ਹੁਕਮਾਂ ਨਾਲ ਹੈ, ਨਿਤ ਲੋਕ ਭਲਾਈ।
ਹਰ ਥਾਂ ਉਤੇ ਲਾਇਆ, ਫ਼ਰਮਾਨੀ ਤਾਣਾ:-
"ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਹਿੰਦੀਓ, ਨਾ ਪਸ਼ੂ ਸਤਾਣਾ।
ਹਰ ਜੰਤੂ ਤੇ ਰੀਝ ਕੇ, ਕੁਲ ਦੁਖ ਵੰਡਾਣਾ।
ਹਰ ਹਿਰਦੇ ਤੇ ਪਾਉਣਾ, ਹਿੱਤ ਮੜ੍ਹਿਆ ਬਾਣਾ।
ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸੂਰਿਓ ਪ੍ਰੀਤੋਂ ਝੁਕਵਾਣਾ।
ਜਬਰਾਂ ਨਾਲ ਜਹਾਨ ਵੀ, ਕੀ ਕਿਸੇ ਦਬਾਣਾ?
ਦਿਲ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਕਰ ਲਵੋ, ਨਾ ਕਹੋ ਨਿਮਾਣਾ।
ਹਰ ਵੇਲੇ ਅਮਨ ਤੇ, ਲਾਣਾ ਅਟਕਾਣਾ।
੫੨.
