ਪੰਨਾ:ਮਨੁਖ ਦੀ ਵਾਰ.pdf/67

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਲੋਭਾਂ ਨੇ ਕਦ ਰੂਪ ਜੀ, ਜਗ ਭਲਾ ਕਰਾਇਆ?

ਬਾਬੇ ਕੇ ਬਾਬਰ ਕੇ

ਬਾਬੇ ਕੇ ਬਾਬਰ ਕਿਆਂ, ਆ ਵਾਹਾਂ ਲਾਈਆਂ।
ਕਰਦੇ ਦੁਖ ਸਹਾਰ ਕੇ, ਇਹ ਲੋਕ ਭਲਾਈਆਂ।
ਰਾਜਾਂ ਪਿਛੋਂ ਬੀਜਦੇ, ਉਹ ਕੁਝ ਚੰਗਿਆਈਆਂ।
ਰਤੋ ਰੱਤ ਵਿਹਾਜਿਆ, ਵਡ ਦੈਂਤ ਕਸਾਈਆਂ।
ਭਾਗੋ ਦੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਗੁਰ ਤੋਂ ਸ਼ਰਮਾਈਆਂ।
ਲਾਲੋ ਲਾਲ ਦਿਖਾਇਆ, ਜਦ ਕਿਰਤ ਕਮਾਈਆਂ।

ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਨੇ, ਗੁਣ-ਪਰਜਾ ਪਾਲੀ।
ਸੋਧੋ ਚੋਟੇ ਕੂੜ ਦੇ, ਸੱਚੀ ਕੁਟਵਾਲੀ।
ਹਿੱਤ-ਸਿੰਘਾਸਣ ਸਾਂਭਿਆ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਾਲੀ।
ਦਿੱਤੀ ਬਲ ਦੇ ਵਾਂਗ ਨਾ, ਉਸ ਯੱਗ ਦਲਾਲੀ।
ਧਰਮ ਨਿਆਂ ਦਾ ਤੋਰਿਆ, ਸਿੱਕਾ ਟਕਸਾਲੀ।
ਮਾੜੂ ਬੀਰ ਬਣਾ ਲਏ, ਮੁਖਾਂ ਤੇ ਲਾਲੀ।
ਫ਼ੌਜ ਚੜ੍ਹਾਈ ਅਮਨ ਦੀ, ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਬਹਾਲੀ।
ਸੰਗਤ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਦੀ, ਵਡ ਸ਼ਾਨ ਨਿਰਾਲੀ।

ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ, ਹਕ ਖ਼ਾਤਰ ਅੜਨਾ।

੬੯.