ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਮੱਥਾ ਗਜ ਦਾ ਵਿੰਨ੍ਹਿਆ, ਡੂੰਘਾ ਫਟ ਪਾ ਕੇ।
ਦਸਿਆ ਦੂਲੇ ਸ਼ੇਰ ਨੇ, ਹਾਥੀ ਪਰਤਾ ਕੇ।
ਦੱਸੀ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਇਉਂ ਜੁਗਤ ਬਣਾ ਕੇ।
ਸੁਖ ਪੁਚਾਏ ਰੂਪ ਜੀ, ਨਿਤ ਅਕਲ ਚਲਾ ਕੇ।
ਖੰਡਾ
ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ, ਜਦ ਖੰਡਾ ਫੜ ਕੇ।
ਦੋ ਡਕ ਜਿਸਮ ਕਰਾਉਂਦਾ, ਜੋ ਲੜਦਾ ਅੜ ਕੇ।
ਡਿਗਦਾ ਫਲ ਦੇ ਵਾਂਗਰਾਂ, ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਝੜ ਕੇ।
ਖੰਡਾ ਲਾਂਬਾ ਜੋਸ਼ ਦਾ, ਜਿਸ ਦਮ ਵੀ ਭੜਕੇ,
ਲਗਦਾ ਢੇਰ ਸਵਾਹ ਦਾ, ਦਲ ਜੰਗਲ ਸੜਕੇ।
ਖੰਡਾ ਕੰਡਾ ਟੰਗਦਾ, ਮੁਗ਼ਲਾਂ ਵਿਚ ਵੜ ਕੇ।
ਧੜੀਆਂ ਹੀ ਧੜ ਤੋਲਦਾ, ਸਿਰ ਦੋ ਦੋ ਜੜ ਕੇ।
ਝਪਣੇ ਚਿਟਾ ਬਾਜ਼ ਜਿਉਂ, ਤੇ ਮੁੜ ਕੇ ਖੜ ਕੇ,
ਮਾਰੇ ਸੱਟ ਵਦਾਨ ਜਿਉਂ, ਧੌਂਸੇ ਜਿਉਂ ਖੜਕੇ।
ਵਸੇ ਬਦਲ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਬਿਜਲੀ ਜਿਉਂ ਕੜਕੇ।
ਸਫ਼ ਦੀ ਸਫ਼ ਨੂੰ ਰੋੜ੍ਹਦਾ, ਰੱਤ ਵਹਿਣੇ ਹੜ ਕੇ।
ਖੰਡੇ ਨੂੰ ਨਾ ਜਿੱਤਿਆ, ਸ਼ਾਹਾਂ ਨੇ ਅੜ ਕੇ।
੮੩.
