ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਤਰਕ ਯੁਗ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ, ਹੁਨ ਚਾਂਟਾ ਜੜਿਆ।
ਜਾਨ ਸਟੂਅਰਟ ਮਿਲ
ਜਾਨ ਸਟੂਅਰਟ ਗੱਜਿਆ, ਨਾ ਨੱਪੋ ਰਾਏ।
ਦੱਸੇ ਦਿਲ ਦੀ ਹਰ ਕੋਈ, ਨਾ ਕਦੀ ਲੁਕਾਏ।
ਚਾਹਿਆ ਜਨਤਾ ਵਾਸਤੇ, ਸੁਖ ਹੋਣ ਸਵਾਏ।
ਲਗਦੀ ਵਾਹੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਦੁਖ ਜਾਣ ਦਬਾਏ।
ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਾਗਾ
ਜੀਵਣ ਦੇ ਲਈ ਜਾਗੀਆਂ, ਹਰ ਦਿਲ ਵਿਚ ਚਾਹਾਂ।
ਅਪਣਾ ਆਪ ਲੁਕਾਇਆ, ਗਿਰਜੇ ਦੇ ਰਾਹਾਂ।
ਹੁਣ ਦਮ ਲੈਣ ਚਾਹਿਆ, ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਸਾਹਾਂ।
ਹਕ ਤੇ ਲੜਨਾ ਲੋਚਿਆ, ਛਡ ਚੀਕਾਂ, ਆਹਾਂ।
ਕੰਬ ਗਏ ਮਜ਼ਦੂਰ ਤੋਂ, ਅੰਗਰੇਜ਼ ਓਚੱਕੇ।
ਕੰਬੀਨੇਸ਼ਨ ਐਕਟ ਨੇ, ਧਾ ਕੀਤੇ ਧੱਕੇ।
ਫੜ ਕੇ ਸਿਰਕਢ ਮਿਹਨਤੀ, ਤੇ ਜਿਹਲੀਂ ਡੱਕੇ।
ਲੁਕ ਛੁਪ ਬਣੇ ਮਜੂਰ ਦਲ, ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਪੱਕੇ।
ਹਿੱਮਤ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ, ਕਿਹੜਾ ਢਾ ਸੱਕੇ।
੯੫.