ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਸੁਣਦੇ ਹਨ ਹੱਥ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ, ਜੋ ਅਕਲ ਸੁਣਾਏ।
ਮੈਨੂੰ ਜਾਪਣ ਰੂਪ ਜੀ, ਇਹ ਅੰਮਾਂ ਜਾਏ।
ਮਿਲ ਮਾਲਕ ਦੇ ਢੋਲ ਤੇ ਇਹ ਚੋਟਾਂ ਲਾਂਦੇ।
ਵਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸਦਾ, ਜੋ ਵੰਡ ਛਕਾਂਦੇ।
ਖ਼ੁਦਗ਼ਰਜ਼ੀ ਦੀ ਪੂਤਣਾ, ਇਹ ਮਾਰ ਦਿਖਾਂਦੇ।
ਜੁਗ ਨੂੰ ਵਿਹੜੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਨਿਤ ਹੈਨ ਬਣਾਂਦੇ।
ਦਿਲ ਦੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਾਫ਼ ਨੇ ਮੂਰਖ ਵਟ ਖਾਂਦੇ।
ਅਨਪੜ੍ਹ ਲੋਕੀ ਰੂਪ ਜੀ ਪਿਛੇ ਨਹੀਂ ਧਾਂਦੇ।
ਮੀਣੇ ਮੂਰਖ ਆਪ ਹੀ, ਆਗੂ ਬਣ ਜਾਂਦੇ।
ਮੀਣਾ ਆਗੂ
ਵਡਾ ਆਗੂ ਬਣ ਗਿਆ, ਲੀਡਰ ਮਤ ਹੀਣਾ।
ਮਹੁਰਾ ਕੀਤਾ ਏਸ ਨੇ, ਸਾਡਾ ਤਾਂ ਜੀਣਾ।
ਉੱਤੋਂ ਬਗਲਾ ਜਾਪਿਆ, ਅੰਦਰ ਰੱਤ ਪੀਣਾ।
ਬਣਿਆ ਹੈ ਅਸਰਾਲ ਜਿਉਂ, ਦੂਣਾ ਕੀ ਤੀਣਾ।
ਗ਼ਰਜ਼-ਨਾਚ ਠੱਠ ਬੰਨ੍ਹਿਆ, ਫੜ ਚੁਗਲੀ-ਵੀਣਾ।
ਉਗਮ ਪਿਆ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ, ਆਹ ਮੁੜ ਕੇ ਮੀਣਾ।
ਇੱਕੋ ਪੇਸ਼ਾ ਏਸ ਦਾ, ਖ਼ਲਕਤ ਨੂੰ ਖਾਣਾ।
ਸਿੱਧੇ ਰਾਹੇ ਜੋ ਪਏ, ਉਹ ਪੁੱਠੇ ਪਾਣਾ।
ਅਪਣੀ ਠੰਢਕ ਦੇ ਲਈ, ਸਿਖਿਆ ਜਗ ਤਾਣਾ।
੧੦੧.
