ਪੰਨਾ:ਮਸੀਹੀ ਮੁਸਾਫਰ ਦੀ ਜਾਤ੍ਰਾ.pdf/196

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

194

________________

ਜਾਣ ਨੂੰ ਲੱਕ ਬੱਧਾ ਸੀ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮੈਂ ਨੂੰ ਬਾਹੁਤ ਮਿੱਠੀ ਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਜਦ ਮੈਂ ਉਹ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉਤੇ ਧਿਆਨ ਪਾਪਾ, ਤਾਂ ਇਹ ਲੇਖਤ ਖੀ, ਭਈ ਪੁਰਾਣੀ ਮਨ ਖਤਾਈ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਸਣੇ ਲਾਹ ਸੁੱਟ, ਮਸੀਹੀ ਬੋਲਿਆ - ਸ਼ਾ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਆ, ਧਰਮਦਾਸ ਨੇ ਕੇਹਾ ਤਦ ਤਾਂ ਮੈਂ ਚੌਂਕ ਉੱਠਿਆ, ਅਤੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗ, ਡਈ ਜੋ ਕੁੱਛ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਅੜੇ ਝਾਵੇਂ ਆਪਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮੇਨੂੰ ਲਾਹਣੀਆਂ ਦੇਕੇ ਫੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਬੀ ਜੇ |' ਉਹ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਜਾਣਾਂ , ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਗੋਲਾ ਬਣਾਕੇ ਵੇਚ ਸਟੂਗਾ, ਉਪਰੰਦ ਮੇਂ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ , ਝਾਈ ਇਹੋ ਜੇਹੀ ਗੱਲ | ੧ ਵੇਰ ਮੇਂ ਨੂੰ ਨਾ ਆਖੀ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਕਦੀ ਨਾ ਜਾਵਾਂਗਾ, ਤਦ ਉਹ ਨੇ