ਪੰਨਾ:ਮਸੀਹੀ ਮੁਸਾਫਰ ਦੀ ਜਾਤ੍ਰਾ.pdf/211

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

209

________________

ਮਸੀਹੀ ਬੋਲੇਆ ਭਾਈ ਧਰਮਦਾਬਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਬੜਾ ਅਨੰਦ ਹਾਂ, ਜੋ ਅੱਡੀ ਦੇਬੇਰੀ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਕਿੰਉਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਭਈ ਉਹ ਨੂੰ ਪੁੱਠਾ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ , ਕਿੰਉਂ ਜੋ · ਓਹ ਅਜੇਹਾ ਵੀ ਹੈ, ਜੋ ਗਲੀ ਗਲੀ ਸਾਡੇ ਮਗਰ ਲੱਗ ਕੇ ਸਾਡਾ ਨੱਕ ਵੱਢਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ , ਅਰਥਾਤ ਓਹ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਚੋਂ ਸੁ ਰਖਦਾ ਕਰਨ ਗਹੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਓਹ ਆਪ ਵੀਠ ਨਾਂ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਅਜੇਹੇ । ਚੰਡਣੇ ਬੀ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰਦਾ, ਸੋ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀ ਸਦਾ ਉਸ ਦਾ ॥ ਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਰਹੀਏ , ਕੋਉ ਜੋ ਭਾਵੇਂ · ਓਹ ਵਡੀਆਂ ਵਡੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੂਰਖਤਾਈ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਉਬ ਚੋਂ ਹੋਰ ਕੀ ਬਣਨਾ ਹੈ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੀ ਕਹਾਉਤ ਹੈ, ਤੇ ਝਾਧਵਾਨ ਲੋਕ ਪਰਤਾਪਦੇ ਬਣਨਗੇ,