ਪੰਨਾ:ਮਸੀਹੀ ਮੁਸਾਫਰ ਦੀ ਜਾਤ੍ਰਾ.pdf/424

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

422

________________

+ _833 ਅਰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਉਸ ਕਾਲੇ ਪੁਰਖ ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਥੋਂ ਚਾਦਰ ਲਹਿ ਗਈ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਪਾਟ ਖੁੱਲ ਗਏ , ਅਤੇ ਓਹ ਜਾਣ ਗਏ ਜੋ ਅਸੀ ਉਥੇ ਆ ਏ ਹੋਏ ਹਾਂ , ਤਾਂ ਰੋਂਦੇ ਰੋਂਦੇ ਓਹ ਕੁਝ ਚਿਰ ਤਾਈਂ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਪਏ ਰਹੇ। ਕਿਉ ਕੇ ਬਾਹਰ ਜੋ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲ ਸਕਦੇ ਸਨ ॥ | ਤਾਂ ਮਸੀਹੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਮੈਂ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ । ਜੋ ਇਹ ਮੇਰੀ ਹੀ ਭੁੱਲ ਹੈ - ਆਜੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਹੀ ਚੇਤਾ ਸੀ, ਭਈ ਲੱਲੇ ਪੱਡੇ ਕਰਨਵਾਲੇ ਖੁਸ਼ਾਮਦੀਆਂ ਤੋਂ ਚੌਕਸ ਰਹਿਣਾ, ਹੁਣ ਇਕ ਬੁਧੀਮਾਨ ਦੀ ਗੱਲ ਪੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਜਿਹਾਭ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਭਾਈ ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਦੀ ਛੱਲੇਤੇ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੋ | ਉਹਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਝੜੱਕੀ ਤਾਣਦਾ ਹੈ ਕਰਾਉਤਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ ਵੰਗਾਂਡ ਪ ਪੋੜੀ Digitized by Panja Dinar Lilly 7 www.panjang cong