ਪੰਨਾ:ਮਸੀਹੀ ਮੁਸਾਫਰ ਦੀ ਜਾਤ੍ਰਾ.pdf/44

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

42

________________

__ ੪੩. ਹਾਇ ਹਾਏ ਮੇਂ ਮਰ ਗਿਆ, ਮੈਂ ਮਰ ਗਿਆ । ਇਹ ਵੇਖਕੇ ਗੁਰੂ ਨੇ ਸਜੇ ਹਥ ਨਾਲ ਫ) ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਖਿਓਸੁ ਜੋ ਹਰ ਪਾਪ ਅਤੇ ਕੁਫਰ ਮੱਨੁਖਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ ਕੀ ਤਾ ਜਾਉ ਇਸ ਲਈ ਕੁਰਮੀ ਹੈ ਸਗੋਂ ਪਰਤੀਤਵਾਣਬਣ ਜਾਹ(ਮੱਤੀ ੧੨-੩੧॥ ਮੁਹੰਨਾ ੨- ਤਾਂ ਮਸ਼ੀਹੀ ਦੇ ਰਤੀਕੁ ਪਰਾਣ ਮੁੜੇ, ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਵਾਙ ਗੁਰੂ ਦੇ ਮੋਹਰੇ ਬਰ ਥਰ ਕੰਬਦਾ ਖ ਨਾ ਰਿਹਾ | ਫੇਰ ਗੁਰੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਭਈ ਤੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਕੰਨ ਲਾ ਕੇ ਸੁਣ, ਓਹ ਮਨੁੱਖ ਕਿ ਜਿਹਨੇ ਤੈਨੂੰ ਭਰਮਾਇਆ ਸੀ ਜੋ ਸੇਰੀ ਬੁਧਿਮਾਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਨਾਉਂ ਉਹ ਨੂੰ ਠੀਕ ਸਜਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਜੋ ਓਹ ਨਿਰਾ ਸੰਸਾਰੀ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਅਨੰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ , ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਉਹਨੇਰਾ ਮਨਮਤੀਆਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਬਹਿਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਾਲੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਮੱਤ ਦੇ ਕਾਰਨ ਓਹ ਸਲੀਬ ਦੇ ਰੁਕਣ ਤੋਂ ਵੀ ਬਚਦਾ ਹੈ, ਓਹ ਠੀਕ ਮਨਮਤਿ ਹੈ । ਇਸੇ ਲਈ ਓਹਮੇਰੇ ਸੈਧੇ