ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਵੀਰਾ ਕਾਗਤੀ
ਸੋਨੇ ਕਲਮ ਦੁਆਤ
ਸ਼ਾਹੀ ਲੇਖਾ ਕਰਦਾ ਵੇ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਤੇਰੀ ਹਾਕਮ ਪੁਛਦੇ ਬਾਤ
ਜੁੱਤੀ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਕਢਵੀਂ ਵੀਰਾ
ਵਿਚ ਤਿੱਲੇ ਦੀ ਵੇ ਤਾਰ
ਝੁਕ ਝੁਕ ਵੇਖਣ ਸਾਲ਼ੀਆਂ
ਵੇ ਕੋਈ ਲੁਕ ਲੁਕ ਵੇਖੇ ਨਾਰ
ਤੇਰੇ ਵੇ ਵੀਰਾ ਰੂਪ ਦੇ
ਕੋਈ ਦਿੱਲੀ ਛਪਣ ਅਖ਼ਬਾਰ
ਝੁਕ ਝੁਕ ਵੇਖਣ ਨਾਰੀਆਂ
ਲੁਕ ਲੁਕ ਦੇਖੇ ਨਾਰ
ਕੁੜਤਾ ਤੇਰਾ ਵੀਰਾ ਮੈਂ ਸਿਊਮਾਂ
ਕੋਈ ਜਾਗਟ ਸਿਊਂਦੀ ਤੰਗ
ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਚੰਨ ਚੜ੍ਹਿਆ
ਤੇਰਾ ਚੋ ਚੋਂ ਪੈਂਦਾ ਰੰਗ
ਉਹ ਆਪਣੇ ਵੀਰ ਨੂੰ ਲਗਰ ਵਰਗੀ ਸੋਹਲ ਤੇ ਸੁਨੱਖੀ ਭਾਬੀ ਲਿਆਉਣ
ਦੀ ਚਾਹਨਾ ਕਰਦੀ ਹੈ:
ਜੰਨ ਚੜ੍ਹੀ ਵੀਰਾ ਹੱਸ ਕੇ
ਬਹੂ ਲਿਆਈਂ ਮੁਟਿਆਰ
ਅੰਗ ਦੀ ਹੋਵੇ ਪਤਲੀ
ਜਿਹੜੀ ਸੋਹੇ ਬੂਹੇ ਦੇ ਬਾਰ
ਮਾਣਮੱਤੀ ਭੈਣ ਆਪਣੇ ਬਾਬੇ ਅਤੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਵੀਰੇ ਦੇ ਵਿਆਹ 'ਤੇ ਦਿਲ
ਖੋਹਲ ਕੇ ਖ਼ਰਚ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਆਖਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਗਨਾਂ ਦੇ ਦਿਨ ਵਾਰ ਵਾਰ ਨਹੀਂ
ਆਉਂਦੇ ਉਹ ਪੈਸਿਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕਰੀਆਂ ਸਮਾਨ ਸਮਝ ਕੇ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਦੀ ਹੈ:
ਮਹਿੰਦੀ ਸ਼ਗਨਾ ਦੀ/155
