ਪੰਨਾ:ਮਾਣਕ ਪਰਬਤ.pdf/182

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਡ ਕੇ ਸਾਡੇ ਨਵੇਂ ਡੇਰੇ 'ਤੇ ਜਾਦੂਗਰਨੀ ਉਬੀਰ ਤੇ ਇਕ ਟਹਿਣੀ ਉਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬਹਿ ਉਹ ਉਡੀਕਣ ਲਈ ਟਿਕ ਗਿਆ। ਅਲਤੀਨ - ਸਕਾ ਨੇ ਚੌਹਾਂ ਪਾਸੇ ਇਹ ਵੇਖਣ ਲਈ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀ , ਕਿਸੇ ਪਾਸਿਉਂ ਮਦਦ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੋ ਸਕਦੀ ਸੀ ਕਿ ਨਹੀਂ । ਐਨ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਇਕ ਮੈਗਪਾਈ ਉਡਦੀ ਆ ਨਿਕਲੀ । ਅਲਤੀਨ - ਸਕੇ ਨੇ ਆਖਿਆ : “ਗਲ ਸੁਣ , ਮੈਗਪਾਈਏ , ਗਲ ਸੁਣ , ਮੇਰੀਏ ਚੰਗੀਏ ਦੋਸਤੇ । ਤੂੰ ਹਰ ਥਾਂ ਉਡ ਪਹੁੰਚਣੀ ਏ ਤੇ ਤੂੰ ਹਰ ਥਾਂ ਜਾਣੀ ਏਂ । ਉਡ ਕੇ ਸਾਡੇ ਨਵੇਂ ਡੇਰੇ 'ਤੇ ਜਾ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੁਤਿਆਂ , ਅਲਾਕ ਤੇ ਅਤੀਰਨਾਕ , ਨੂੰ ਆਖ । ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਆ ਜਾਣ , ਮੈਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਚਾਹੀਦੀ ਏ। ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਲਗੀ ! ਮੈਗਪਾਈ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ। “ਮੈਂ ਚਾਹਣੀ ਆਂ , ਉਬੀਰ ਤੈਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਏ , ਤੇ ਫੇਰ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਮੇਰੇ ਹਥ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਲਗ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਲਤੀਨ - ਸਕਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਉਦਾਸ ਤੇ ਨਿਮੋਝੂਣਾ ਹੋ ਗਿਆ। “ਮੇਰਾ ਅਮੀਰ ਆ ਗਿਐ , ਉਹ ਸੋਚਣ ਲਗਾ। ਚਾਣਚਕ ਹੀ ਚਿੜੀਆਂ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ ਆ ਨਿਕਲੀ , ਉਹ ਐਨ ਉਹਦੇ ਸਿਰ ਉਤੋਂ ਉਡ ਰਹੀ " | ਅਲਤੀਨ - ਸਕੇ ਨੇ ਆਖਿਆ : “ਗਲ ਸੁਣੋ , ਚਿੱਟਿਓ ਚਿੜੀਓ , ਗਲ ਸੁਣੋ , ਮੇਰੀਓ ਚੰਗੀਉ ਦੋਸਤੋ ! ਉਡ ਕੇ ਸਾਡੇ ਨਵ ਦੀ ਜਾਓ , ਮੇਰੇ ਕੁਤਿਆਂ , ਅਕੂਲਾਕ ਤੇ ਅਕਤੀਰਨਾਕ , ਨੂੰ ਲਭ ਲੈ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਖੋ , ਬੁੱਢੀ ਜਾਦੂਗਰਨੀ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਏ। “ਲਭ ਲਵਾਂਗੀਆਂ ਨੇ! ਲਭ ਲਵਾਂਗੀਆਂ ਨੇ ! ਦਸ ਦਿਆਂਗੀਆਂ ਨੇ ! ਦਸ ਦਿਆਂਗੀਆਂ ਨੇ ! ਚੁਕੀਆਂ ਤੇ ਉਹ ਤੇਜ਼ - ਤੇਜ਼ ਅਲਤੀਨ - ਸਕੇ ਦੇ ਡੇਰੇ ਵਲ ਉਡ ਪਈਆਂ। । ਉਹ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਆਈਆਂ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵੇਖਿਆ , ਅਲਤੀਨ - ਸਕੇ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਕੁੱਤੇ ਘੂਕ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿਚ ਨਠਦੇ ਫਿਰੇ ਸਨ ਤੇ ਏਨੇ ਥਕ ਗਏ ਹੋਏ ਸਨ ਕਿ ਹੁਣ ਮੂਧੇ ੧ ਸਨ । ਚਿੜੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਗਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਉਤੇ ਚੁੰਝਾਂ ਮਾਰਨ ਲਗੀਆ । ਉਹਨਾਂ ਉਚੀ ਸਾਰੀ - ਹੂੰ ਤੇ ਫੜ - ਫੜ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀ। “ਚਲ , ਅਕੂਲਾਕ , ਚਲ , ਅਕਤੀਰਨਾਕ , ਉਹ ਚੁਕੀਆਂ । “ਛੇਤੀ ਕਰੋ ਤੇ ਭਜ ਕੇ ਸ਼ਾਹ ਬਲੂ ਓਸ ਵਡੇ ਸਾਰੇ ਦਰਖ਼ਤ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ , ਜਿਹੜਾ ਝੀਲ ਕੋਲ ਉਗਿਆ ਹੋਇਐ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਹੈ ਉਬੀਰ ਉਹਨੂੰ ਖਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਜੇ । ਅਕਲਾਕ ਤੇ ਅਕਤੀਰਨਾਕ ਭਕ ਪਏ ਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਝੀਲ ਵਲ ਨੂੰ ਹੋ ਪਏ। ਚਿੜੀਆਂ ਰਾਹ ਉਤੇ ਉਡਦੀਆਂ ਗਈਆਂ ਤੇ ਕੁੱਤੇ , ਭਜਦਿਆਂ ਭਜਦਿਆਂ ਧੂੜ ਦੇ ਬੱਦਲ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਛੇ - ਪਿਛੇ ਹੋ ਪਏ। ਉਬੀਰ ਨੇ ਧੂੜ ਵੇਖੀ, ਤੇ ਉਹ ਅਲਤੀਨ - ਸਕੇ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲਗੀ : “ਵੇਖ , ਅਲਤੀਨ - ਸਕੇ , ਸੁਨਹਿਰੀ ਸੰਖੀ , ਵੇਖ ! ਸੜਕ 'ਤੇ ਉਹ ਧੜ ਦੇ ਬੱਦਲ ਕੀ ਨੇ, “ਉਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਲਿਆ ਰਹੇ ਨੇ ਤੇ ਤੇਰੇ ਲਈ ਦੁਖ ! ਅਲਤੀਨ - ਸਕੇ ਨੇ ਜਵਾਬ ਉਬੀਰ ਨੇ ਕੁਤਿਆਂ ਦੀ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ , ਤੇ ਪੁੱਛਣ ਲਗੀ : ਗੀਆਂ ਨੇ !" ਚਿੜੀਆਂ ਤੇ ਘੂਕ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਸਨ। ( ਹੁਣ ਮੂਧੇ ਹੋਏ ਪਏ ਨੇ ਲਗੀਆਂ; ਫੇਰ ਚਾਹ ਬਤ ਦੇ ਨੂੰ ਬਚਾਓ ਦੇ ਬੱਦਲ ਉਡਾਂਦੇ , ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ। ੧੭0