ਪੰਨਾ:ਮਾਨ-ਸਰੋਵਰ.pdf/114

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ


ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਹੈ ਬਾਕੀ ਗੱਲਾਂ,
ਭਾਵੇਂ ਮੇਰੇ ਹੋਣ ਬਹਾਨੇ।
ਪਰ ਇਕ ਸਾਈਆਂ ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ,
ਮੇਰੇ ਲਈ ਸੱਭ ਲੋਕ ਬਿਗਾਨੇ।

"ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਤੂੰ ਹੈ ਮੇਰਾ ਮਾਤਾ,
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਬੰਧਪ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਭਰਾਤਾ।"
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਠਾਕਰ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਾਮੀ,
ਤੂੰ ਹੀ ਮੇਰਾ ਜੀਵਣ-ਦਾਤਾ।

ਜਦ ਤਕ ਮਿਟੀ ਤੇਰੇ ਦਰਦੀ,
ਤੱਨ ਬਿਭੂਤੀ ਸੱਜਦੀ ਸਾਈਆਂ!
ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਹੀ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ,
ਠੱਕ ਠਕ ਠਕ ਠਕ ਵਜਦੀ ਸਾਂਈਆਂ!

ਸਾਈਆਂ! ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਦੇਨਾ ਏਂ ਧੱਕੇ,
ਛਡਣਾ ਮੇਰੀ ਯਾਦ ਨਾ ਤੈਨੂੰ।
ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਫਸ ਫਸ ਵਾਲਾਂ,
ਦੇਣਾ ਰਹਿਣ ਆਜ਼ਾਦ ਨਾ ਤੈਨੂੰ।

ਮੈਂ ਕਰਕੇ ਜੇ ਤੇਰੇ ਸਾਂਈਆਂ,
ਬੂਹੇ ਦਾ ਸ਼ੰਗਾਰ ਰਹੇ ਨ।
ਸਸੂ ਬੂਹੇ ਸੁੱਟ ਨ ਮੈਨੂੰ,
ਇਹ ਕਮਲੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਕਹੇ ਨ।

ਨਰਕਾਂ ਅੰਦਰ ਸੁਟ ਦੇ ਮੈਨੂੰ,
ਜਿਥੇ ਅਗਨੀ ਸਾੜੀ ਜਾਵੇ।

-੧੧੦-