ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਮੈਂ ਕਮਲੀ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿਚ ਰੁਲ ਗਈ,
ਥਾਂ ਥਾਂ ਟੱਕਰਾਂ ਮਾਰਾਂ।
ਲੱਭੀਂ ਵੇ ਕਿਤੋਂ ਲੱਭੀ ਅੜਿਆ,
ਤੇਰੀਆਂ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਲੱਖਾਂ।
ਜ਼ੱਰੇ ਜ਼ੱਰੇ ਉਤੇ ਪੈਂਦੀਆਂ,
ਚੰਨਾ! ਤੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ।
ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਕਿਰਨ ਇੱਕ ਤੇਰੀ,
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਪੈਂਦੀ।
ਘੱਟੋ ਘਟ ਕਿਰਨ ਇਕ ਤੇਰੀ,
ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਪੈਂਦੀ।
ਏਸ ਕਿਰਨ ਰਾਹ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ,
ਜੇ ਚੰਨਾ! ਲੈ ਜਾਵੇਂ।
ਓਸ ਕਿਰਨ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਅੜਿਆ,
ਓਹ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਪਾਵੇਂ।
ਖਬਰੇ ਉਹਦੇ ਸ਼ਾਂਤ ਜਿਗਰ ਵਿਚ,
ਉਹ ਤੂਫ਼ਾਨ ਲਿਆਵਣ।
ਇਕ ਅੱਧ ਛੱਲ ਦਯਾ ਦੀ ਉਹਦੀ,
ਮੇਰੇ ਤੇ ਪਾ ਜਾਵਣ।
ਚੰਦ ਕਿਹਾ: ਤਾਰਾਂ ਨਹੀਂ ਕਿਰਨਾਂ,
ਏਹ ਨੇ ਮੇਰੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ।
ਮੈਂ ਤੇ ਆਪ ਸੁਣ ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਵਾਂਗੂ,
ਉਹਨੂੰ ਟੋਲੀ ਜਾਵਾਂ।
-੧੧੬-
