ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਐਪਰ ਕਲੀ ਦੀ ਆਣ ਨੂੰ ਮਲਨ ਵੇਲੇ,
ਇਕ ਵਾਰ ਨ ਜ਼ਾਲਮ ਸਯਾਦ ਕੰਬਿਆ।
ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਾਰ ਹਾਏ,
'ਕਿਥੇ ਗਿਆ ਯੁਧਿਸ਼ਟਰਾ! ਧਰਮ ਤੇਰਾ।
ਜੂਏ ਵਿਚ ਤ੍ਰ੍ਮੀਤ ਨੂੰ ਹਾਰ ਦੇਣਾ,
ਧਰਮ-ਪੁਤਰਾ! ਏਹੇ ਸੀ ਧਰਮ ਤੇਰਾ।
ਗੁਰਜ਼ ਵਾਲਿਆ ਗੁਰਜ਼ ਨੂੰ ਸਾਂਭ ਰੱਖੀਂ,
ਨੰਗੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਹਿਲਾਈਂ ਇਹਨੂੰ।
ਤੇਰਾ ਗੁਰਜ਼ ਨਹੀਂ ਤੇਰਾ ਇਹ ਛਣਕਣਾ ਏਂ,
ਬਣਕੇ ਬਾਲ ਫਿਰ ਖੂਬ ਛਣਕਾਈਂ ਇਹਨੂੰ।
ਤੇਰੇ ਤੀਰਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗ ਗਈ ਅੱਗ ਅਰਜਨ,
ਤੰਦ ਟੁਟ ਗਈ ਤੇਰੀ ਕਮਾਨ ਦੀ ਕੀ?
ਬਾਹਵਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਚਿਲੇ ਨ ਚਾੜ੍ਹਦੀਆਂ,
ਰੱਤ ਸੁੱਕ ਗਈ ਏ ਤੇਰੀ ਆਨ ਦੀ ਕੀ?
ਕੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਸਵੰਬਰ ਚੋਂ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ,
ਅਗੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਜੂਏ 'ਚ ਹਾਰਨੇ ਲਈ।
ਵਿਚ ਪਰਦਿਆਂ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਰੱਖਦਾ ਸੈਂ,
ਨੰਗੀ ਸਾਰੇ ਦਰਬਾਰ ਖਲ੍ਹਾਰਨੇ ਲਈ।
ਨੀਵੀਂ ਨੁਕਲ ਸੈਹਦੇਵ ਜੀ ਪਾ ਲਈ ਏ,
ਕੀ ਜੰਗ ਤਲਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖਾ ਗਿਆ ਏ?
ਯਾਂ ਕੀ ਕ੍ਹੋੜ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦਾ ਫੁੱਟਿਆ ਏ,
ਵਿਚ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਫੋੜੇ ਬਣਾ ਗਿਆ ਏ।
-੧੪੮-
