ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਪੁੱਟ ਪੁੱਟ ਦੋਵੇਂ ਗਾਰਾ ਲਿਆਈਏ,
ਰੜੇ 'ਚ ਲਾਈਏ ਡੇਰਾ।
ਲੱਥ ਪੱਥ ਜੰਪਰ ਹੋ ਜਾਏ ਤੇਰਾ,
ਸਿਲਕੀ ਝੱਗਾ ਮੇਰਾ।
ਨਿੱਕੀ ਨਿੱਕੀ ਵੱਟ ਬਣਾ ਕੇ,
ਤੂੰ ਵਲ ਲਏਂ ਇਕ, ਵੇੜ੍ਹਾ।
ਮਨ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਖੇਤ ਦਾ ਮੈਂ ਵੀ,
ਵਲ੍ਹ ਲਾਂ ਖੁਲ੍ਹਾ ਘੇਰਾ।
ਚੁਲ੍ਹਾ, ਤਵਾ, ਪਰਾਤ, ਕੜਛੀਆਂ,
ਮਿੱਟੀ ਗੁੰਨ੍ਹ ਬਣਾਵੇਂ।
ਸੂਰਜ ਦੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ,
ਰੀਝਾਂ ਨਾਲ ਸੁਕਾਵੇਂ।
ਮੈਂ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਜੋਗ ਬਣਾਵਾਂ,
ਨਾਰੇ ਸਿੰਗਾਂ ਵਾਲੀ।
ਮੂੂੰਹ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਪਾ ਵੇਖਣ,
ਸੋਹਣੀਆਂ ਹਲਵਾਹੁੰਦੇ ਹਾਲੀ।
ਰਾਜੇ ਹਲ ਤੋਂ ਸੋਹਣਾ ਹਲ ਮੈਂ,
ਡੱਕੇ ਜੋੜ ਬਣਾਵਾਂ।
ਦੋਂਹ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝੀ ਭੌਂ ਨੂੰ,
ਪਾੜ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਪਾਵਾਂ।
ਤੂੰ ਮਿਟੀ ਦੇ ਮੰਡੇ ਪਕਾਵੇਂ,
ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹਲ ਟੋਰਾਂ।
-੧੬੪-
