ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਇਕ ਮੂਸੇ ਦਾ ਰੱਬ ਦੇ ਰਿਹਾ ਜਲਵਾ,
ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਝੱਲੀਆਂ ਜਾਣ ਨਾ ਨੂਰ ਦੀਆਂ ।
ਗਿਰਦੇ ਕਾਲੀਆਂ ਮੱਝੀਆਂ ਇਉਂ ਜੀਕੂੰ,
ਸੜੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ ਹੋਣ ਕੋਹਤੂਰ ਦੀਆਂ ।
ਅਕਲ ਖੁੰਝ ਗਈ ਵੇਂਹਦੀ ਬਰੂਪੀਏ ਨੂੰ,
ਭੇਸ ਨਵੇਂ ਤੋਂ ਨਵਾਂ ਵਟਾ ਲੈਂਦਾ ।
ਆਈ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਵੇਖ ਜਿਉਂ ਤੇਲ-ਤੁਪਕਾ,
ਪਲਕਾਂ ਵਿਚ ਕਈ ਰੰਗ ਪਲਟਾ ਲੈਂਦਾ।
ਮੋੜੀਂ ਮਾਨ ਵੇ ਰੱਬਦੇ ਨੇਤਰਾਂ ਚੋਂ,
ਛੁਟੇ ਹੋਏ ਅਣਿਆਲੜੇ ਤੀਰ ਤਾਂਈਂ ।
'ਸਰਮਦ' ਵਾਂਗ ਹਰ ਭੇਸ ਵਿਚ ਜਾਣਦੀ ਹਾਂ,
ਭੈਣ ਨਾਨਕੀ ਦੇ ਨਾਨਕ ਵੀਰ ਤਾਈਂ ।
ਮਹੀਂ ਚਾਰਨੇ ਦਾ ਹੈ ਜੇ ਸ਼ੌਕ ਬਹੁਤਾ,
ਸੁੰਞੇ ਬੇਲਿਆਂ ਵਿਚ ਨਾ ਜਾਹ ਕੱਲਾ ।
ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਦੀ ਆਸ ਉਮੀਦ ਵਾਲੇ,
ਕਿਲ੍ਹੇ ਧੱਕਿਆਂ ਨਾਲ ਨਾ ਢਾਹ ਕੱਲਾ ।
ਨਵੇਂ ਛੇੜੂਆ ! ਛੇੜ ਰੁਬਾਬ ਆਕੇ,
ਸੌ ਸੌ ਵਾਰ ਇਕ ਤਾਰ ਵਿਚ ਬੱਝੀਆਂ ਹਾਂ ।
ਹੰਗਰ ਮਾਰ ਖਾਂ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਚਾਕ ਬਣਕੇ,
ਅਸੀਂ ਸਾਰੀਆਂ ਤੇਰੀਆਂ ਮੱਝੀਆਂ ਹਾਂ ।
-੨੬-
