ਪੰਨਾ:ਮਾਨ-ਸਰੋਵਰ.pdf/38

ਸ਼ਾਮੀਂ ਰੱਬ ਬੁਲਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ,
ਉੱਚੇ ਅਰਸ਼ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ।
ਘਲਿਆ 'ਮਾਨ ਖਿੜਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ,
ਭੇਤ ਦਿਲੀਂ ਸਮਝਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ।

ਹਥ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਥਾਲ ਫੜ ਕੇ,
ਵਿੱਚ ਸੁਗਾਤਾਂ ਅਰਸ਼ੀ ਪਾ ਕੇ ।
ਆਖਿਆ ਦੇ ਕੇ ਦਿੱਲ ਨਰੋਆ,
ਐਹ ਲੈ ਜਾ ਨਾਨਕ ਲਈ ਢੋਆ ।

- ੩੪ –