ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਮੁੜਕੇ ਭੈੜਿਆ ਪਾਣੀ ਨ ਕਹੀਂ ਇਹਨੂੰ,
ਪੱਥਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਆਖੀਏ ਨਾ ।
ਇੱਕ ਸਮਝੀਏ ਨਾ ਸ਼ੇਰਾਂ ਬਿੱਲੀਆਂ ਨੂੰ,
ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੇ ਵੇਖੀਏ ਚਾਖੀਏ ਨਾ।
ਸਾਗਰ ਵਿਚ ਜਹਾਜ਼ ਚਲਾਉਨਾ ਏਂ,
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਏ ਏਸ ਵਿਚ ਖਾਰ ਕੀ ਏ ।
ਐਪਰ ਭੋਲਿਆ ਤੇਰੇ ਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ,
ਏਸ ਆਬੇ-ਹਯਾਤ ਦੀ ਸਾਰ ਕੀ ਏ ।
ਕਤਰਾ ਏਸ ਦਾ ਪਿਆ ਜੇ ਕੱਲਰਾਂ ਤੇ,
ਓਥੇ ਖੇਡਾਂ ਬਸੰਤ ਰਚਾਈਆਂ ਨੇ ।
ਗਿਆ ਛੋਹ ਜੇ ਡੁੱਬਦੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ,
ਉਹਨਾਂ ਉੱਠ ਕੇ ਤਾਰੀਆਂ ਲਾਈਆਂ ਨੇ।
ਇਹਨੂੰ ਸੁੰਘਿਆ ਆਣ ਜੇ ਗਿੱਦੜਾਂ ਨੇ,
ਪੈਰ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਥਿੜਕਾ ਦਿੱਤੇ।
ਧੋਤੀ ਵਾਲਿਆਂ ਬਾਣੀਆਂ ਚੱਖਿਆ ਤਾਂ,
ਖੰਡੇ ਉੱਠ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੜਕਾ ਦਿੱਤੇ।
ਏਦਾਂ ਏਹਦੇ ਮਨਸੂਰਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਸੀ,
ਜਦੋਂ ਸੂਲੀਆਂ ਤੇ ਗਿਆ ਟੰਗਿਆ ਸੀ ।
ਚਿਰਾਂ ਪਿਛੋਂ ਅੱਜ ਮਿਲਿਆ ਏ ਤਖ਼ਤ ਸਾਨੂੰ,
ਕਲਗੀ ਵਾਲੜੇ ਤੋਂ ਜਿਹੜਾ ਮੰਗਿਆ ਸੀ ।
ਏਹਦੇ ਘੁੱਟ ਵਿਚ ਪਤਾ ਨਾ ਰਾਜ਼ ਕੀ ਏ,
ਜਿਹੜਾ ਪੀ ਲੈਂਦਾ ਮੌਤ ਲੱਭਦਾ ਏ ।
-੩੬-
