ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਵੇ।
"ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤੂੰ ਸਮਝਦਾ ਏਂ ਕਿ ਤੂੰ ਬੜਾ ਚਾਲਾਕ ਏਂ," ਕੇ. ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਉੱਥੇ ਹੀ ਲੈ ਚੱਲ।"
ਕੇ. ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵੱਡੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਨ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਾਧਾਰਨ ਸਟੋਵ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਇੱਥੇ ਪਿਆ ਸਟੋਵ ਵੀ ਤਿੰਨ ਗੁਣਾ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਬਾਕੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਵੇਖੀਆਂ ਜਾ ਸਕੀਆਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਲੈਂਪ ਹੀ ਜਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਬੂਹੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਲਟਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਲੇਨੀ ਸਟੋਵ ਦੇ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਾਂਗ ਇੱਕ ਸਫ਼ੈਦ ਐਪਰਨ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਅੱਗ ਉੱਪਰ ਰੱਖੇ ਪੈਨ ਵਿੱਚ ਆਂਡੇ ਤੋੜ ਰਹੀ ਸੀ।
"ਨਮਸਕਾਰ ਜੋਸਫ਼," ਉਸਨੇ ਟੇਢੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਨਮਸਕਾਰ," ਕੇ. ਨੇ ਬਲੌਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨੁੱਕਰ ਵਿੱਚ ਪਈ ਹੋਈ ਕੁਰਸੀ 'ਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ। ਬਲੌਕ ਨੇ ਇਸ ਹੁਕਮ ਦੀ ਤਾਮੀਲ ਕੀਤੀ। ਕੇ. ਲੇਨੀ ਦੇ ਇੱਕ ਦਮ ਕੋਲ ਚਲਾ ਆਇਆ, ਉਸਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਝੁਕਿਆ ਅਤੇ ਬੋਲਿਆ- "ਇਹ ਇੱਕ ਤਰਸਯੋਗ ਚੀਜ਼ ਹੈ, ਬਲੌਕ ਨਾਂ ਦਾ ਵਿਚਾਰਾ ਵਪਾਰੀ। ਜ਼ਰਾ ਉਸ 'ਤੇ ਗੌਰ ਕਰ।"
"ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਕੇ ਵੇਖਿਆ-ਬਲੌਕ ਉਸ ਕੁਰਸੀ 'ਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਕੇ. ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੈਠਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੋਮਬੱਤੀ ਬੁਝਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਹੁਣ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਸਿਗਰੇਟ ਬੁਝਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਔਰਤਾਂ ਵਾਲੇ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਸੀ," ਕੇ. ਨੇ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਸਟੋਵ ਦੇ ਵੱਲ ਘੁਮਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲੀ-"ਕੀ ਉਹ ਤੇਰਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਹੈ?" ਕੇ. ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਉਹ ਪੈਨ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਣ ਹੀ ਵਾਲੀ ਸੀ ਪਰ ਕੇ. ਨੇ ਉਸਦੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਫੜ੍ਹਕੇ ਕਿਹਾ- "ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ।"
ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ- "ਸਟੱਡੀ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਆ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਹਰ
220॥ ਮੁਕੱਦਮਾ
