ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
ਫੁੱਲਾਂ ਸਾਹਵੇਂ "ਓ ਝੱਲੇ ਅਵਾਰੋ ! ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਮਾਰੇ । ਕੀ ਦੁੱਖ ਹੈ ਤੈਨੂੰ ਕੁਝ ਬੋਲ ਤੇ ਅੜਿਆ ! ਗ਼ਮ ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਪੀਂਦਾ ਜਾਣੈ, ਕੁਝ ਉਭਾਰ ਮੂੰਹੋਂ, ਗੱਲ ਖੋਲ੍ਹ ਤੇ ਅੜਿਆ ! ਕੀ ਪੁੱਛਣੇ ਦਰਦੀ: ਇਹ ਗੱਲ ਚਿਰੋਕੀ, ਇਕ ਉੱਜੜੇ ਘਰ ਦੀ। ਕਦੇ ਜੀਵਨ ਅੰਦਰ ਇਕ ਤਕਦੀਰਾਂ ਮਿਲੀਆਂ। ਕਿਸੇ ਓਪਰੋ ਹੱਥੋਂ ਏ ਗੰਦੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸੰਗ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕਲੀਆਂ । ਜਦ ਹਾਰ ਤੋ . ਗਏ ਵੰਨ ਸਵੰਨੇ । ਕੋਈ ‘ਫਲ ਕਿਤੋਂ ਦਾ ਅਤੇ ‘ਕਲੀ ਕਿਤੋਂ ਦੀ ਆ ਰਲੇ ਇਕੱਠੇ ਇਕ ਹਾਰ `ਚ ਬੰਨੇ । ਏਉਂ ਚੁਪ ਚੁਪੀਤੇ । ਦਿਨ ਬੀਤਦੇ ਬੀਤੇ ।
੧੪੫
੧੪੫
