ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਉਹਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਿੱਸੇ
ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਨਿਰਾਲੀ।
ਇਕ ਕੰਬਦੀ ਵਾੱਜੇ।
ਕੁਝ ਸੰਗਦੀ ਵਾੱਜੇ।
ਉਸ ਆਖਿੱਆ, ਜੀਵੇਂ!
ਸਦ ਸੁਖੀਆ ਥੀਵੇਂ।
ਇਕ ਅਰਜ਼ ਮੇਰੀ ਏ।
ਕੁਛ ਗ਼ਰਜ਼ ਮੇਰੀ ਏ।
ਜ਼ਰਾ ਸੁਣਦੇ ਜਾਓ।
ਮੇਰੇ ਵੇਖੋ ਘਾਉ।
ਕਲਕੱਤੇ ਆ ਕੇ।
ਹਾਇ! ਇਕ ਇਕ ਕਰ ਕੇ।
ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਮਰ ਗਏ।
ਮੈਨੂੰ ਬੇਘਰ ਕਰ ਗਏ।
ਦੰਮ ਤੋੜ ਕੇ ਭੁੱਖੇ।
ਗਏ ਮੌਤ ਦੀ ਕੁੱਖੇ।
ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਸੌਂ ਗਏ।
ਦੁੱਖ ਕਾਲ ਦੇ ਗੌਂ ਗਏ।
ਰਾਹ ਜਾਂਦੇ ਜਾਂਦੇ।
ਗ਼ਮ ਖਾਂਦੇ ਖਾਂਦੇ।
ਉਹ ਮੌਤ ਦਾ ਰਾਹੀ।
ਭੁੱਖਭੁੱਖ ਦੀ ਗੁਆਹੀ।
ਟੁੱਰ ਗਿਆ ਇਕ ਬੰਨੇ।
ਕਿਤੇ ਸਾਥੀਆਂ ਵੰਨੇ।
੧੬੩
