ਵਹਿ ਤੁਰੇ । ਉਸ ਨੇ ਕੋਈ ਰੋਸ ਨਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਪੂਰਨ ਸੰਨਯਾਸੀ ਕਿਉਂ ਹੋ ਗਇਆ ਹੈ | ਸਗੋਂ ਆਪ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਨ ਲਗ ਪਏ । ਫਿਰ ਦਸਿਆ ਕਿ ਗੰਗਾ ਭੈਣ ਦੀ ਵੀਰ ਨੂੰ ਮਿਲਨ ਦੀ ਤੀਬਰ ਇੱਛਾ ਹੈ । ਇਸ ਲਈ ਇਕ ਵਾਰੀ ਘਰ ਚਲ ਕੇ ਭੈਣ ਨੂੰ ਮਿਲਨ ਤੇ ਫਿਰ ਭਾਵੇਂ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵਨ । ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ।
ਅਪਣੇ ਘਰ ਐਬਟਾਬਾਦ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਦ ਗੰਗਾ ਰਸੂਤ ਦੇ ਬੁਖਾਰ ਨਾਲ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਗਈ | ਬੁਖਾਰ ਵਧ ਗਇਆ ਤੇ ਬਚਨ ਦੀ ਕੋਈ ਆਸ ਨਾ ਰਹੀ | ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਖਾਤਰ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ । ਭੈਣ ਦਾ ਅੰਤਲਾ ਸੰਕਲਪ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸੰਸਯਾਸੀ ਵੀਰ ਗਹਿਸਤ ਵਿਚ ਪਵੇ ਤੇ ਆਪਣੀ ਮੰਗੇਤਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰੇ । ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਐਸਾ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਭੈਣ ਨੂੰ ਤਸਲੀ ਦਿਤੀ ।
ਇਸ ਇਕਰਾਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਦਾ ਵਿਆਹ ਮਾਰਚ ੧੯੦੪ ਈ: ਵਿਚ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਮਾਯਾ ਦੇਵੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਜੋ ਕਿ ਪਰਸਿਧ ਫਕੀਰ ਸਾਈਂ ਸਾਹਿਬ ਭਗਤ ਜਵਾਹਰ ਮਲ ਦੀ ਪੌਤ੍ਰੀ ਤੇ ਭਗਤ ਰਾਮ ਚੰਦ ਦੀ ਸਪੁਤ੍ਰੀ ਹਨ | ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਨੇ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿਤਾ ਸੀ ਕਿ
ਗ੍ਰਹਿਸਤ ਵਿਚ ਵੀ ਆਪ ਦਾ ਘਰ ਸੰਨਯਾਸੀਆਂ ਵਰਗਾ ਰਹੇਗਾ । ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਮਾਯਾ ਦੇਵੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਰ ਸ਼ਰਤ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ । ਇਸ ਲਈ ਭਾਵੇਂ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਤਾਂ ਗ੍ਰਹਿਸਤੀ ਬਣ ਗਏ ਪਰ ਤਦ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸੰਨਯਾਸੀਆਂ ਵਰਗਾ ਰਿਹਾ । ਕਿਸੀ ਮਾਯਕ
ਜ
